“ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นเดี๋ยวแขกก็นึกว่าเจ้าบ่าวโดนบังคับให้แต่งงานหรอก” ฉันหันไปกระซิบถามออสตินที่ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่หน้างานด้วยความสงสัย
ลืมบอกไปสินะคะว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับออสติน เขินจังเลยวันนี้จะมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว อ้อ! ก่อนหน้านั้นออสตินเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานอีกรอบด้วยนะคะ ซึ่งลงทุนอลังการมากด้วยการซุกตัวเองลงในกล่องใบใหญ่ที่ฉันไม่มีทางรู้เลยจริงๆ ให้ตายเหอะ กล่องใหญ่ขนาดนั้นใครจะไม่รู้ถามจริง พอเปิดมาก็เจอผู้ชายผูกโบว์ยื่นกุหลาบดอกสวยที่สลักคำว่า Will You Marry Me เอาไว้พร้อมกับประดับเพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่กลีบดอก
เอาเป็นว่าถึงมันเหมือนไม่มีอะไรเป็นการขอแต่งงานที่โคตรอนุบาลแต่มันทำให้ประทับใจฉันมาก ถึงแม้จะไม่มีดนตรี ไม่มีพลุ ไม่มีดอกไม้ประดับเต็มห้อง ไม่มีลูกโป่ง ไม่มีเพื่อน ๆ ไม่มีกล้องหรือทีมงานมาเตรียมเซอร์ไพรส์เหมือนที่เคยเห็นบ่อย ๆ อย่างคู่อื่นแต่แค่มีเขาที่อยาก
