ฉันเดินเข้ามาในที่ทำงานด้วยความเกร็งเพราะเพื่อนร่วมงานในออฟฟิศมองฉันด้วยแววตาแปลกชอบกล แถมยังซุบซิบกันอีกด้วย อย่าบอกนะว่าพวกเขาเห็นรถที่ฉันขับมาแล้วเข้าใจผิดว่าฉันไปเป็นเมียน้อยเสี่ยที่ไหนเข้า
“พี่แจน พี่เบสสวัสดีค่ะ” ฉันรีบปรี่เข้าไปที่โต๊ะทำงานแล้วเอ่ยทักทายรุ่นพี่ที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้กัน เหมือนพี่เขากำลังคุยอะไรกันอยู่พอฉันทักก็สะดุ้งตกใจกันเลย
“อุ๊ย! น้องมิน สวัสดีจ้า” พี่แจนเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้มแต่เป็นที่ยิ้มแปลกอีกแล้ว มันทำให้ฉันเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว คนที่ออฟฟิศเป็นอะไรกับฉันนักหนาแทบจะทุกคนจนฉันอึดอัดเลย
“พี่แจนคะมีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับมินรึเปล่าคะ ทำไมวันนี้ทุกคนดูแปลก ๆ กับมินจัง” ฉันถามไปรวดเดียวด้วยความอึดอัด
“อ๋อ~ น้องมินยังไม่รู้ตัวแน่เลย” พี่แจนพูดจีบปากจีบคอแต่มันทำให้ฉันใจเต้นเพราะไม่รู้ว่าฉันไปเผลอทำอะไรให้คนในบริษัทไม่ชอบรึเปล่า
“อ่ะ ดูนี่สิจ้ะ” พี่แจ
