ซวยซ้ำซ้อน

1945 Words

ความซวยไม่เคยมาเดี่ยว มันมักจะยกโขยงพรรคพวกมารุมกระทืบคนที่เจอแจ็คพ็อตอย่างไม่ประหยัดกองกำลังหน่วยสนับสนุน “คุณจำเป็นต้องขับรถไปอีกไกลไหมครับ” เควินเช็ดมือเช็ดไม้ด้วยผ้าทำความสะอาด ขณะที่พูดกับวีนัสแบบเป็นงานเป็นการ “อาจจะราว ๆ ห้าหรือสิบกิโลเมตรค่ะ” เธอตอบเสียงเบา แบตเตอรี่ของเธออ่อนลงหลังจากได้รับแจ้งข่าวร้ายว่ายางรถยนต์อยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งาน “ระยะทางไกลและอันตรายเกินไป เราต้องเอารถของคุณไปเปลี่ยนยางที่อู่ผมก่อน” หญิงสาวพยักหน้ารับ หลังจากที่ครุ่นคิดแล้วว่าเธอไม่มีตัวเลือกอื่นที่เข้าท่ามากกว่าข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นมาให้ เขาเปิดประตูรถให้เธอขึ้นไปนั่งก่อน จากนั้นเควินจึงเดินไปเก็บป้ายสามเหลี่ยมสะท้อนแสงตรงไหล่ทางมาเก็บเข้ากล่องอุปกรณ์ฉุกเฉินและเข้ามานั่งประจำที่คนขับ ปรับเบาะ คาดเข็มขัด ปรับกระจกรถ สำรวจความพร้อมทุกสิ่งอย่างก่อนสตาร์ทเครื่องยนต์ ความสุขุมรอบคอบความมีน้ำใจไมตรีที่เขาแสดงออกสั่นคลอนความตั้งใจมั่นที่จะสะสางบัญชีแค้นของเธอ วีนัสหลับตา พยายามนึกถึงแววตาปัดป้องไม่ต้องการข้องเกี่ยวที่เขาใช้มองเธอเมื่อเจ็ดปีให้หลัง พยายามนึกถึงความรู้สึกเจ็บช้ำที่ถูกเขาปฏิเสธต่อหน้าเพื่อนทุกคนในวันสำเร็จการศึกษา เธอจะต้องไม่ใจอ่อนอย่างเด็ดขาด เธอจะต้องไม่ทนทุกข์ทรมานกับฝันร้ายเดิม ๆ ที่มีเขาเป็นต้นเหตุ “คุณคงไม่ใช่คนที่นี่” เควินหาเรื่องชวนคุย เสียงหล่อนั้นฉุดเธอขึ้นมาจากหลุมดำแห่งสงครามความคิดขัดแย้งทั้งปวง วีนัสหันไปมองด้านข้างใบหน้าหล่อเหลาประมาณที่ทำให้พระเอกหนังฮอลลี่วูดขาดความมั่นใจ เธอปั้นหน้ายิ้มหว่านเสน่ห์แบบที่ผ่านการฝึกปรือมาจากสถาบันสอนบุคคลิกภาพ แล้วเริ่มปฏิบัติตามแผนการณ์ชำระแค้นซึ่งมาถึงก่อนกำหนดด้วยความเร็วติดจรวด “ค่ะ ฉันมาที่นี่เพราะต้องการซื้อบ้านพักตากอากาศสักหลัง” เธอย่นหน้าผากน้อย ๆ เมื่อฉุกคิดอะไรบางอย่าง หรือว่าเขาจำเธอได้แล้ว ? “คุณรู้ได้ยังไงคะว่าฉันไม่ใช่คนที่นี่” “จำนวนกระเป๋าเดินทางที่เบาะหลังรถของคุณ” เขาหันมายิ้มให้เธอ เป็นยิ้มไร้เล่ห์เหลี่ยมอันปราศจากการปั้นแต่งที่เปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์แห่งบุรุษเพศซึ่งทรงอาณุภาพต่อเกราะป้องกันจิตใจของหญิงสาวและสะเทือนสะท้านไปถึงมดลูก อาการหนาวยะเยือกมาเยือนขั้วหัวใจจนวีนัสต้องยกแขนขึ้นกอดอก “หนาวหรือครับ” ยังจะมารู้ดี! เธอแอบค้อน “นิดหน่อยค่ะ” “ถ้าคุณไม่รังเกียจ เสื้อแจ็คเก็ตของผมยินดีมอบความอบอุ่นให้นะครับ” เขายิ้มกริ่ม พลางพยักเพยิดไปที่พนักพิงซึ่งมีแจ็คเก็ตหนังสีดำคลุมอยู่ อีกแล้ว! ทำไมต้องยิ้ม ทำไมต้องทำให้เธอหวั่นไหว คนที่ต้องตกหลุมเสน่ห์อย่างถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นต้องเป็นเขาสิ! วีนัสคิดอย่างโกรธ ๆ และเผลอแสดงความเครียดออกมาทางสีหน้า “เปียกได้ก็แห้งได้ครับไม่ต้องกังวล” เควินยืนกรานความปรารถนาดี ไอเดียหว่านเสน่ห์ของเขาไม่เลวเหมือนกันนะ นอกจากข้ออ้างเรื่องรถเธอยังสามารถใช้เสื้อแจ็คเก็ตของเขาเป็นสะพานเชื่อมมิตรภาพอีกขั้น “ขอบคุณนะคะ” วีนัสจงใจโน้มตัวเข้าไปไกล้ชายหนุ่มจนหน้าอกของเธอสัมผัสต้นแขนบึกบึนเพื่อปลดเสื้อจากเบาะและนำมาสวม มันได้ผล! อาการสูดอากาศเข้าปอดของเควินไม่ได้หลุดรอดจากสายตาของเธอ “ฉันดีใจที่ได้เจอคนดี ๆ แบบคุณในยามต้องการความช่วยเหลืออย่างนี้” “ด้วยความยินดีอย่างยิ่งครับ” ความตื่นเต้นกระสับกระส่ายทำตัวไม่เป็นปกติของเขาทำให้เธอยิ้มอย่างมีชัย ทว่ารอยยิ้มของเธอมีอันต้องคลายลงเมื่อรูปถ่ายใบหนึ่งจากกระเป๋าด้านในเสื้อแจ็คเก็ตร่วงลงบนต้นขาขาวเนียนผุดผ่องซึ่งโผล่พ้นขอบกางเกงยีนส์ขาสั้น วีนัสกอดเสื้อแจ็คเก็ตของเขาแนบอกและหยิบรูปถ่ายใบนั้นขึ้นมาเหมือนถูกสะกดด้วยมนตร์ดำ “อ้อ... รูปนั่น” เขาพูดค้าง ทำให้เครื่องหมายคำถามปรากฏบนหน้าผากของเธอ วีนัสรู้สึกเหมือนกับว่าเธอรอคอยให้เขาสานต่อประโยคที่ถูกทอดทิ้งนั้นมาเป็นเวลานานนับเจ็ดปี “รูปใครคะ” นั่นไม่ใช่เสียงของเธอ เป็นเสียงของยัยเด็กโง่ที่บังอาจเสนอหน้าเข้ามาข้องเกี่ยวในแผนรักหักเหลี่ยมโหดโดยไม่ได้รับเชิญ “นางในฝันของผมครับ” หมดสิ้นแล้วความเข้มแข็งที่เธอมี หญิงสาวรู้สึกหน้ามืดตาลายคล้ายกับถูกสอยร่วงลงไปนอนนับดาวด้วยหมัดผีสิงของบัวขาวป.ประมุข ถ้าหากมันเป็นแผนซ้อนแผนที่เขาพึ่งคิดค้นขึ้นมาเพราะบังเอิญจำเธอได้ วีนัสคงไม่มีวันสามารถลุกขึ้นมาต่อกรกับผู้ชายแสนเล่ห์ล้านเล่มเกวียนคนนี้ นี่เธอเดินทางมาถึงไหนแล้วนะ เธออยู่ในป่าฝนของประเทศไทยหรือทะเลทรายสะฮาราทวีปแอฟริกา ทำไมลำคอถึงแห้งผากขึ้นมากระทันหัน แล้วไหนจะน้ำตานางเอกละครวิทยุที่เอ่อท้นบวกกับอาการคัดจมูก ไม่นะไม่ เธอต้องไม่อ่อนแอ ไม่เด็ดขาดดด... คนสวยซึมไปเลย... รูปถ่ายนางฟ้าตัวน้อยของเขาทำให้เธออกหักหรือเปล่า ไม่ได้การแล้ว ขืนเป็นแบบนี้ความปรารถนาที่จะเสียน้ำให้ผู้หญิงแปลกหน้าในคืนฝนตกหนักของเขาอาจไม่สมหวัง “เธอเหมือนฝันที่ไม่อาจเป็นจริงได้ของผมน่ะครับ” เควินรวบรวมสติปัญญาทั้งหมดที่มีสร้างสรรค์ปั้นแต่งคำพูดรื่นหูออกมา “ทำไมหรือคะ” วีนัสสูดน้ำมูก หญิงสาวเบือนหน้าไปด้านนอกรถเพื่อกระพือขนตาขับไล่ความเป็นนางเอกผู้อ่อนแอออกไปจากฟีลลิ่ง “เพราะผมไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน” “แล้วถ้าคุณรู้ ? ” “ถึงแล้วครับ” เควินได้ยินคำถามของเธอเต็มสองรูหู แต่เขาเลี่ยงที่จะพูดถึงนางฟ้าสาวน้อยแสนบริสุทธิ์ในรูปถ่ายซึ่งถูกนำไปสอดเก็บไว้บนบังแดดหน้ารถเพราะหัวใจของเขากำลังแปดเปื้อนด้วยความคิดสกปรกลามกของมนุษย์ผู้ชาย สิ่งแวดล้อมด้านนอกรถเปลี่ยนไปมากเหลือเกิน ความขลาดกลัวที่จะเดินหน้าสานต่อแผนการณ์ชำระแค้นคืบคลานขึ้นมาอยู่เหนือเหตุผลทุกอย่าง และเกราะป้องกันหัวใจก็ถูกทำลายลงเมื่อเขาเปิดประตูรถให้เธอ วีนัสพึมพำขอบคุณเสียงเบาหวิว เธอยืนมองชายหนุ่มนำมินิคูเปอร์เอสไปจอดเข้าที่และจัดการอะไรต่ออะไรเพียงลำพัง เพราะไม่มีใครอยู่ในอู่นอกจากเขากับเธอแค่สองคน “ไม่มียางรถรุ่นนี้ในสต็อกครับ คงต้องรอพรุ่งนี้” เขาเดินมาบอกและยิ้มปลอบใจ “แย่จัง” วีนัสหน้าเจื่อน สมองของเธอขาวโพลนเพราะถูกรุมเร้าด้วยความรู้สึกหลายหลากเฉดสี “คุณจองโรงแรมที่ไหนไว้หรือเปล่าครับ” “ฉันจองห้องพักในรีสอร์ตไว้ค่ะ แต่นี่ก็ดึกแล้วคง...” วีนัสถอนหายใจอย่างเป็นกังวล “เตียงของผมยังว่างนะครับ” เควินกลั้นหายใจรอคำตอบจากปากหญิงสาว นี่ไงล่ะ ตัวตนที่แท้จริงของเขา วีนัสกระพริบตาปริบ ๆ เมื่อภาพความทรงจำครั้งเก่าก่อนสะท้อนแทรกภาพความจริงในปัจจุบัน “มีน้ำอุ่นไหมคะ” “ทุกอย่างครบครันสำหรับแขกคนพิเศษครับ” รอยยิ้มสมใจปรากฏบนใบหน้าของชายหนุ่ม ชัดเจนเหมือนความตั้งใจมั่นของเธอที่ฟื้นตื่นจากความอ่อนแอ และไฟแค้นก็ลุกโชติช่วงยิ่งกว่าเก่าเมื่อเขาพาเธอหิ้วกระเป๋าเดินเข้าสู่ห้องเชือด เธอมาไกลเกินกว่าจะถอยหลังกลับและทุกอย่างก็ไหลลื่นไปตามสถานการณ์ ผู้ชายคนนี้สมควรได้ลิ้มรสชาติความผิดหวัง เขาไม่ได้ช่วยเหลือเธอด้วยความบริสุทธิ์ใจ จงอย่าลืมว่าเขาทำตามหน้าที่และเธอต้องจ่ายค่าบริการ “ห้องของคุณน่าอยู่จังเลยนะคะ” เธอเดินวนเป็นครึ่งวงกลมรอบเตียงสีขาวสะอาดตาที่ผ่านการดูแลอย่างดี โดยมีสายตาคาดหวังของชายหนุ่มตามติดไปทุกฝีก้าว “ถ้าหากคุณสนใจอยู่ยาว ผมรับรองว่าคุณจะได้รับความสะดวกสบายที่มีคุณภาพมากกว่าเกสต์เฮ้าส์หรือโรงแรมทุกระดับดาวบนกาแล็กซี่รวมกัน” “รวมถึงดาวในดวงตาของคุณด้วยหรือเปล่าคะ” ความทันเกมส์ของเธอทำให้เควินรู้สึกกระปรี้กระเปร่า เขาไม่เคยเจอผู้หญิงสวยฝีปากจัดจ้านที่มาพร้อมกับสมองและเสน่ห์เร้าใจแบบสาวสวยที่กำลังยืนเผชิญหน้าเขาอยู่ สาว ๆ หลายย่านน้ำที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่เคยมีใครให้เขามากไปกว่าความบันเทิงทางร่างกายและเธอคนนี้ก็มีอะไรหลายอย่างที่แตกต่างจากทุกคน “คุณจะได้ทุกสิ่ง เท่าที่ผมจะสามารถบันดาลให้คุณ” ชายหนุ่มเดินเข้าหาร่างบางที่ถูกต้อนจนเผลอก้าวถอยหลังไปชนกำแพง เขาใช้แขนแข็งแรงสองข้างกักขังเธอไว้และก้มลงแนบริมฝีปากบนกลีบปากนุ่มตึง จูบแผ่วเบาที่แสนร้ายกาจของเขาค่อย ๆ ผันแปรเป็นความเร่าร้อนเรียกร้องซึ่งทำให้สมองและหัวใจของเธอไร้สิ้นความสามารถที่จะควบคุมขาสองข้างไม่ให้สั่น วีนัสตะกายหาที่ยึดเหนี่ยวเพราะส้นสูงสามนิ้วที่เธอเหยียบยืนไม่มั่นคงพอ เสียงครางอย่างพึงพอใจของเขาเหมือนเสียงขับกล่อมของวงออเคสตร้าที่ถูกจัดหามาเพื่อสร้างบรรยากาศโรแมนติกในคืนออกเดทของหนุ่มสาว มันปลุกเร้ายั่วยุให้ผู้หญิงโง่เขลาหลงเข้าไปในวังวนพิศวาสที่หล่อนไม่อาจต้านทานอำนาจลี้ลับของมัน เนิ่นนานราวชั่วกัลปวสาน กว่าเขาจะถอนจูบทำลายล้างออกห่างจากกลีบปากที่บวมเจ่อของเธอ “อาบน้ำด้วยกันไหมครับ” เสียงของเขาแหบห้าวแต่เร่าร้อนด้วยไฟปรารถนา วีนัสหอบหายใจถี่ หญิงสาวไม่รู้ตัวสักนิดว่าถูกชายหนุ่มอุ้มแนบลำตัวและเธอกำลังกอดคอเขาอยู่ มันเป็นสถานภาพที่เขาคือผู้อยู่เหนือการควบคุมทั้งทางร่างกายและอารมณ์ความรู้สึก “เสียใจค่ะ นั่นไม่ใช่ความสะดวกสบายที่ฉันอยากได้รับบริการ” เธอใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากเซ็กซี่ของเขา “น่าเสียดายที่คุณต้องพลาดสปาชั้นยอด” เขาไม่ละความพยายาม พลางขยับท่าอุ้มให้สัดส่วนความสาวเบียดเข้าหาแผ่นอกกว้างถนัดถนี่ยิ่งขึ้น “เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่า” หญิงสาวบ่ายเบี่ยงจนสำเร็จ พลางตีแขนล่ำๆ แทนการบอกกล่าวให้เขาปล่อยเธอลงพื้นได้แล้ว “ฉันขออาบก่อนนะคะ” เควินมองตามร่างบางด้วยสายตาละห้อย หลังจากค้นพบว่าตัวเองต้องการมากกว่าความสุขสำราญทางกายจากผู้หญิงคนนี้ มีบางอย่างที่ดึงดูดเขาและเธอเข้าหากัน อะไรที่มากกว่าความติดอกติดใจ มากกว่าความชื่นชอบรูปร่างหน้าตา ซึ่งแน่นอนว่ามันคือสิ่งที่เหนียวแน่นยิ่งกว่าความสัมพันธุ์แบบชั่วคืน ถูกต้องแล้วไอ้เพื่อนเกลอ เขาอยากได้เธอเป็นแฟน “ถ้าอยากได้คนถูหลังอย่าลืมเรียกใช้ผมนะครับ” ชายหนุ่มตะโกนข้ามห้อง ✡︎ ✡︎ ✡︎ ✡︎ ✡︎

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more