เช้าวันต่อมามา…
"คุณป๋า!" นานาร้องเสียงคนตัวโตข้างๆ เสียงดังลั่น
ที่พอตื่นขึ้นมาก็ทั้งตกใจและดีใจที่เห็นฟรานซิสนอนโอบกอดเธออยู่ เมื่อวานนี้เธอเป็นห่วงเขาแทบแย่
"มีอะไรหรือเปล่า เรียกซะเสียงดังเลย" ฟรานซิสงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมาตามเสียงเรียกที่คุ้นเคยของคนตัวเล็กในอ้อมกอด
"คุณป๋าไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"
"ป๋าไม่เป็น ว่าแต่หนูเถอะ หายไปไหนมารู้มั้ยป๋าแทบจะบ้าเพราะหาหนูไม่เจอ" เขากระชับอ้อมกอดร่างบางให้แน่นขึ้นด้วยความหวงแหน
"คุณป๋านั่นแหละไปไหนมา คามินบอกว่าคุณป๋าจะตามกลับมาที่บ้านเขาเลยให้หนูกลับมารอที่บ้าน" เธอพูดไปตามความจริงที่คามินบอกกับเธอให้เขาฟัง
"ไอ้คามินมันทำอะไรหนูหรือเปล่าที่รัก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า" พอได้ยินแบบนั้นเขาก็รีบคลายอ้อมกอดออกพร้อมลุกขึ้นนั่งจับร่างบางพลิกไปมาเพื่อสำรวจตามร่างกาย
"เขาไม่ได้ทำอะไรหนูค่ะ" เธอยิ้มให้เขาคลายความกังวล
แต่ฟรานซิสกับคิดไ
