@ร้านอาหาร
"ใจเย็นๆที่รัก ป๋าแกะไม่ทันหนูแล้ว" ฟรานซิสที่ไม่เคยแกะกุ้งแกะปูเองมาก่อนถึงกับต้องร้องบอก เมื่อต้องมานั่งทำทุกอย่างให้เมียเด็กด้วยตัวเองแบบนี้
"หนูแกะเองก็ได้ คุณป๋าช้า" นานาบอกเมื่อเห็นท่าทางเงอะงะของเขา มันไม่ทันใจกับความหิวโหยที่มี
"เดี๋ยวป๋าแกะให้แป๊บเดียว" แม่ง! ไอ้ปูบ้านี้ทำไมมันถึงได้แกะยากจังวะ! ฟรานซิสถึงกับสถบในใจอย่างหัวเสีย แต่ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาแกะปูแกะกุ้งให้เธอต่ออย่างตั้งใจ
"คุณป๋าไม่กินเหรอคะ"
"ขนาดแกะให้หนูยังแกะไม่ทันเลยที่รัก" จะให้เอาเวลาไหนมากิน
นานาไม่ได้สนใจคนตรงหน้าอีก ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียว แทบจะไม่พูดไม่จากับเขาด้วยซ้ำ จนกระทั่งเวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง มือเล็กคว้าแก้วน้ำยกขึ้นดื่มหลังจากที่รู้สึกอิ่มจนแน่นท้องไปหมด
"หนูอิ่มแล้วค่ะ"
"งั้นกลับห้องกันเลยมั้ย?" ได้ยินคนตัวเล็กบอกว่าอิ่มเขาก็ชวนเธอกลับห้องพักทันที
"คุณป๋าอิ่มแล้วเหรอคะ
