ตอนที่ ๓๗
หลายวันผ่านไป หลังจัดการกับงานของลูกศิษย์เรียบร้อย หมอเมฆจึงกลับมายังวัดอีกครั้ง พร้อมกับพกเอาความเคียดแค้นหมายชำระกับผู้ที่อยู่เบื้องหลังแห่งความดำมืด ที่พยายามเข้ามาควบคุมทำร้ายชาวบ้านแห่งนั้น
พระยอดและสัปเหร่อบุญรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งสามนั่งสนทนากันถึงเหตุการณ์ที่เป็นไป
“วันสองวันมานี้ อาตมารู้สึกว่าพลังงานเหล่านั้นเบาบางลงไปมาก”
“มันคงจะได้รับบาดเจ็บ จากผ้าซับน้ำหมากหลวงตาสายของพระนั่นแหละ” หมอเมฆเอ่ย “ดีแล้วล่ะ เราจะได้ใช้เวลานี้ค้นหาและนำตำรานั่นมาทำลายเสียที...”
เมื่อได้ข้อสรุปเช่นนั้น ทั้งสามจึงชักชวนกันเดินทางออกไปยังพื้นที่ป่าสุสานอีกครั้ง คราวนี้พวกเขามั่นใจว่า จะต้องค้นหาตัวต้นเหตุเจอได้ในวันนี้อย่างแน่นอน
กระทั่งเดินมาจนถึงจุดที่เคยพบกับอสุรกายครั้งก่อน สัปเหร่อบุญจึงหยุดเดินแล้วหันไปทางพระยอด
“พระได้เอาผ้าผืนนั้นมาด้วยหรือเปล่า”
“เอามา อยู่ในชายพก...”
เมื่อรู้
