ตอนที่ ๔๔
ดอกสร้อยไม่ได้หลับไม่ได้นอน เธอนั่งรอผู้คนที่ค้นหาสุธนอยู่ที่วัด แม้แต่พระยอดเอง ก็ยังออกไปร่วมค้นหาด้วยตัวเอง คราวหนึ่งสัปเหร่อเข้ามากระซิบบอกหลวงพ่อว่า
“เราลองเข้าไปค้นหาในป่าช้ากันดีไหมครับ คราวก่อนไอ้สุธนมันออกมาจากที่นั่น แล้วหมดสติอยู่ท้ายวัด”
พระยอดเห็นด้วย จึงรีบชวนสัปเหร่อและคมไปยังทิศทางที่พวกเขาคิดว่าสุธนจะไปหลบซ่อนตัวที่นั่น กระทั่งไปถึงยังจุดที่ใช้ประกอบพิธีของผู้ทรงอาคม กลับไร้วี่แววของเด็กชาย ลูกของดอกสร้อย
“แปลก...แปลกมาก...” ตาเฒ่าบุญว่าออกมาด้วยสีหน้าฉงนสงสัย
“แปลกอะไรหรือโยม...”
“กระผมไม่อาจสัมผัสได้ถึงม่านมนต์ดำแถวนี้อีก นับตั้งแต่วันก่อนที่พวกเราเข้ามา”
“มันอาจจะไปแล้วก็ได้...หลังจากอาตมาใช้ผ้าซับน้ำหมากของหลวงตาสาย พวกมันอาจจะพ่ายแพ้ แล้วล่าถอยหนีไป”
“พระไม่สงสัยหรือครับ ว่ามันหายไปไหน”
“เขาอาจมีเส้นทางของเขา บัดนี้ไปจนพ้นหมู่บ้านของเรา ก็ดีแล้วไม่ใ
