ตอนที่ ๔๘
สามร่างดำราวกับถ่านโอดร้องอย่างเจ็บปวด พอพวกมันลุกขึ้นมาได้ จึงแสดงอิทธิฤทธิ์ขยายร่างใหญ่ สูงกว่าต้นไม้ เหมือนเปรตที่ตัวโผล่พ้นต้นไม้สูง หวีดเสียงร้องกรีดเกรียวชวนขนหัวลุก
พวกมันก้มลงมองพระและคนตัวกระจ้อยใต้แทบเท้า แล้วหงายหน้าขึ้นหัวเราะ
“วันนี้ข้าจะเหยียบพวกเจ้าให้จมดิน”
มันยกเท้าขึ้น หมายจะกระทืบคนทั้งสองลงสู่เบื้องพื้นธรณี แต่ดูเหมือนว่าจู่ๆ จะมีเกราะป้องกันที่มองไม่เห็นอีกเช่นกับคราวแรกมากำบังเอาไว้ แล้วแสดงแสนยานุภาพร้อนร้ายราวกับไฟจากนรกอเวจี จนไอ้ร่างดำต้องยกเท้ากลับแทบไม่ทัน
“โอ้ย...”
ตัวที่หมายจะกระทืบเหยียบพระ ถึงขนาดร้องอย่างเจ็บปวด แล้วย่อกายลงมาดิ้นพล่านกับพื้น สองมือยกพนมไหว้หมายขอชีวิตให้ดำรงอยู่ต่อไป
“ยอมแล้ว ข้ายอมแล้ว”
อีกสองตัวย่อร่างตามลงมาพยุงตัวแรก แต่พอแตะถึงเนื้อหนังของอีกฝ่าย จึงคล้ายเชื้อไฟลุกลาม จนพวกมันต้องพากันล้มกลิ้งไปกับพื้น ดิ้นทุรนทุราย
