ตอนที่ ๓๑
ฟ้ามืดม่านมัว กระไอแห่งความดำมืดกระจายแผ่ปกคลุมทั้งหมู่บ้าน แสงฟ้าค่อยๆ ลาลับจากไป นกหนูและสัตว์ต่างๆ เดินทางกลับรวงรัง ชายคนหนึ่งจูงควายมุ่งหน้ากลับบ้าน โดยมีควายอีกสี่ห้าตัวเดินตามหลัง ชาวบ้านชายอีกคนแบกฟืนเอาไว้บนบ่า เป้าหมายของเขาคือโรงครัวของบ้าน
ดอกสร้อยทำกับข้าวอยู่ในครัว พอเรียบร้อยจึงเห็นสุธนขึ้นบ้านมา จึงเรียกลูกไปนั่งกินข้าว พูดคุยหยอกล้อกันตามประสา ก่อนจะไล่ให้ลูกไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน ส่วนเธอเก็บกวาดบ้านอีกสักครู่จึงอาบน้ำ พอกลับถึงห้องนอน จึงพบว่าสุธนหลับไปแล้ว
เธอนั่งลงข้างร่างของลูก ลูบศีรษะอย่างแสนรัก สุธนคล้ายเป็นตัวแทนของสิน หน้าตาท่าทาง ลักษณะนิสัยคล้ายกัน ยิ่งเขาเติบโต ความเหมือนจึงยิ่งชัดเจน ต่างจากพระยอดที่ทุกคนเข้าใจว่าเป็นบิดาของสุธน
น้ำตาแม่อาบคลอ มองลูกที่แม้จะเติบโตขึ้นทุกวัน แต่ลูกก็เปรียบดั่งเด็กน้อยในอ้อมแขน วันก่อนลูกเป็นลมหมดสติ มีเด็กวัดมาตาม
