“หวงหนูลินเหรอคะ”
เสียงหวานเอ่ยถามย้ำแม้จะรับรู้ว่าคนตรงหน้ารู้สึกยังไงกับตัวเอง แต่เธอก็อยากจะได้ยินชัดๆ จากปากของเขาอีกครั้ง
“ครับ หวงได้ไหม”
“แล้วมาหวงทำไมคะ เป็นแค่เจ้านายลูกน้อง”
“ถ้าไม่อยากเป็นแค่นั้นล่ะ”
หมอประจำฟาร์มขมวดคิ้วขึ้น ก่อนจะจ้องมองคนที่ยืนส่งยิ้มหวานให้เธออยู่ตรงหน้า เขารุกแรงจนหญิงสาวตั้งรับไม่ทันจริงๆ
“ได้ไหมครับหนูลิน”
“แต่ว่าพ่อเลี้ยงคะ”
นิ้วชี้ยกขึ้นแตะเบาๆ ตรงเรียวปากสวย ศิลาส่ายหน้าเล็กน้อย พร้อมก้มลงมาใกล้ร่างบอบบางอีกครั้ง
“เรียกพี่ศิลาได้ไหม”
“ไม่เหมาะค่ะ ยังไงหนูลินก็เป็นลูกน้อง”
“ไม่ได้เรียกเวลางานสักหน่อย ถ้าเราอยู่กันสองคนเรียกพี่ศิลาได้ไหมครับ”
พวงแก้มใสเริ่มปรากฏสีแดงจางๆ จนพ่อเลี้ยงหนุ่มอดที่จะเอ็นดูสาวเจ้าตรงหน้าไม่ได้ เธอเป็นแบบนี้ช่างตัวเล็กตัวน้อยสำหรับเขาเหลือเกิน
“นะครับหนูลิน พี่อนุญาตให้เราเรียกคนเดียวเลย”
“ค่ะพี่ศิลา”
ร่างสูงยกยิ้
