ศิลาขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิด เขาลอบถอนหายใจออกมาหลายครั้งจนเพื่อนสนิทตรงหน้าทอดมองด้วยความสงสัย
“เป็นห่าอะไรของมึง”
‘ภูผา’ พ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ส้มเอ่ยถามคนที่เสนอหน้าขับรถมานั่งถอนหายใจเล่นที่ไร่ของเขาตั้งแต่เช้า
“มีเรื่องต้องให้คิดว่ะ”
“เรื่องอะไร”
“วัวกูโดนวางยา”
“ว่าอะไรนะ!”
พ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ชาอย่าง ‘นำทัพ’ เอ่ยถามด้วยความตกใจ ยิ่งมารู้ว่าวัวที่โดนวางยาของเพื่อนเป็นวัวแม่พันธุ์ราคาสูงหลายสิบล้านแถมยังตั้งท้องใกล้จะคลอดอีก
“สงสัยใคร”
“คนเดิม พ่อเลี้ยงก้อง”
“เจ้าของฟาร์มโคคู่แข่งฟาร์มมึงอะนะ”
“นั่นแหละ กัดกูไม่ปล่อยแม่ง!”
คำหยาบคายสบถขึ้นมาด้วยความกรุ่นโกรธ น้อยครั้งที่คนภายนอกจะได้ยินคำนี้ออกจากพ่อเลี้ยงศิลาหากไม่ใช่คนสนิทตรงหน้าทั้งสอง
“ทานน้ำส้มคั้นเย็นๆ ก่อนนะคะ”
เสียงหวานของนายหญิงไร่ส้มเหนือภูผาเอ่ยขึ้น เรียกรอยยิ้มจากคนรักอย่างพ่อเลี้ยงภูผาได้ไม่ใช่น้อย มือหนารีบรั้งร
