ซ้อนกลรัก

ตอนที่ 13 #โครงการใหม่ (100%)

เรื่อง : ซ้อนกลรัก

ตอนที่ 13 #โครงการใหม่ (100%)

โดย : Kwitch (เขียนเป็นภาษาไทยว่า กวิชญ์ (อ่านว่า กะ-วิช (ออกเสียง “เฉอะ”)))

หลังจากชายหนุ่มกลับไป หญิงสาวก็คิดได้ว่าเงินเจ็ดร้อยล้านนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนอันดับหนึ่งซึ่งไม่ควรให้เรื่องอาการบาดเจ็บบริเวณเท้าของเธอนี้มาเป็นอุปสรรค เมื่อตัดสินใจได้แล้วนั้น เธอก็รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดเพื่อเข้าไปยังบริษัทของเธอ “สัตยธนะวงศ์ กรุ๊ป” และเมื่อถึงที่หมาย หญิงสาวมีท่าทางทุลักทุเล ก่อนลงจากรถ เพราะเธอใส่รองเท้าส้นสูง ในขณะที่เท้าของเธอ ก็ยังบาดเจ็บอยู่ เมื่อคนขับรถเห็นจึงอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความห่วงใย ‘คุณคีไหวมั้ยครับ ให้ผมประคองไปมั้ยครับ’

หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้เจ้าของคำถาม ‘ไม่เป็นไรค่ะน้าจร คีโอเคค่ะ...น้าจรทำธุระได้ตามสบายเลยนะคะ เดี๋ยวถ้าใกล้เสร็จแล้ว คีจะโทรแจ้งน้าจรนะคะ’

‘ครับ คุณคี’

เมื่อก้าวเท้าลงจากรถ หญิงสาวพยายามยืนตัวตรงสง่า โดยซ่อนความเจ็บปวดของเท้าไว้ไม่ให้แสดงอาการ เธอเดินตรงเข้าไปยังบริษัทของเธอ ระหว่างทางนั้นต้องเจอพนักงานมากหน้าหลายตา เธอจึงต้องพยักหน้า ยกมือรับไหว้ให้กับพนักงานที่เข้ามาทักทาย แม้ว่าสีหน้าจะยิ้มแย้มสดใสราวกับดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ แต่ในใจนั้นคิดแต่เพียงว่า ทำไมระยะทางจากตรงนี้จนถึงห้องทำงานของเธอมันจึงได้ยาวไกลนัก ทำไมแต่ก่อนเธอถึงไม่เคยรู้สึกว่าระยะทางแค่นี้จะเป็นอุปสรรค แต่ในวันนี้ เธอถึงกับอยากจะย้ายห้องทำงานของเธอมาไว้ยังหน้าบริษัทกันเลยทีเดียว เมื่อเดินมาถึงโต๊ะเลขาของเธอ ใบหน้าเนียนถึงกับถอนหายใจยาวด้วยความโล่งใจ ‘เฮ้อ! ถึงสักที’

‘สวัสดีค่ะคุณคี’ เลขาสาวสวยยืนขึ้นและยกมือสวัสดีร่างระหง

คีตายกมือรับไหว้อย่างสุภาพ ก่อนสั่งงานด่วน ‘สวัสดีค่ะ วันนี้รบกวนคุณโสนัดประชุมหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการประมูลโครงการก่อสร้างของรัฐบาลหน่อยนะคะ ถ้าเป็นไปได้ คีขอเป็นเวลาบ่ายสามโมงค่ะ ขอโทษทีนะคะ งานนี้ด่วนจริง ๆ’

‘ค่ะ คุณคี’ โสรตาเลขาสาวพยักหน้ารับ

เมื่อถึงเวลานัดหมาย ทุกหน่วยงานต่างเข้าร่วมประชุมกันอย่างพร้อมเพรียง เมื่อคีตาเปิดประตูห้องประชุมเข้ามา ก็กล่าวเปิดประชุมโดยไม่รอเวลา

‘คีต้องขอบคุณทุกท่านมากนะคะ ที่เข้าร่วมประชุมกันอย่างพร้อมเพรียงในวันนี้ และก็ต้องขอโทษด้วยที่เป็นการนัดอย่างฉุกเฉินโดยไม่ได้ให้ทุกท่านเตรียมตัวก่อน’ เมื่อพูดเสร็จหญิงสาวก็ส่งยิ้มอันอ่อนโยนให้กับผู้เข้าร่วมประชุมทุกคน

‘ในปีนี้ คีได้ยินมาว่าหน่วยงานของรัฐได้เปิดประมูลโครงการก่อสร้างหลายโครงการ คีจึงอยากให้ทุกท่านช่วยกันรวบรวมและศึกษาข้อมูลว่าโครงการไหนที่เราจะสามารถเข้าร่วมประมูลได้โดยเร็วที่สุด โดยคีอยากให้ทำแผนงาน และงบประมาณการก่อสร้างอย่างละเอียด และขอให้นำเสนอภายในสัปดาห์หน้านะคะ’ เธอหันไปส่งยิ้มอ่อนเชื่อมให้กับผู้เข้าร่วมประชุมอีกครั้ง

‘มีใครมีคำถามมั้ยคะ’

‘แต่บริษัทของเราเป็นกิจการเกี่ยวกับการออกแบบก่อสร้าง แต่โครงการซึ่งคุณคีพูดถึงเป็นโครงการก่อสร้าง แล้วมันจะเข้าข่ายกับงานของเราเหรอครับ’ ผู้จัดการฝ่ายออกแบบเอ่ยถามถึงความขัดแย้งของเนื้องาน

‘เราจะร่วมทุนกับบริษัทก่อสร้าง อ**บริษัทค่ะ เพื่อให้เราสามารถรับงานนี้ได้’

‘มีใครมีคำถามเพิ่มเติมอีกมั้ยคะ’

ผู้เข้าประชุมทุกคนต่างพยักหน้ารับด้วยความเข้าใจ

‘ถ้าอย่างนั้น สัปดาห์หน้าเจอกันนะคะ...ขอบคุณค่ะ’

ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาหญิงสาวมัวแต่ครุ่นคิดหาหนทางเรื่องเงินเจ็ดร้อยล้าน จนไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน จะเรียกได้ว่าเธอแทบจะกินนอนไปพร้อมกับการค้นหาและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับโครงการใหม่ของเธอก็เป็นได้ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาดูนาฬิกาอีกที เธอก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้เธอมีนัดกับกันตภัทร์ ซึ่งนัดนี้ เธอก็ไม่ควรพลาดเป็นอย่างยิ่ง เธอรีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเข้าห้องน้ำไปอย่างร้อนรน ในระหว่างนั้นก็คิดว่าจะต้องแต่งตัวแบบไหนดี เพราะเธอไม่คุ้นชินกับการพบปะกับคนในวงการบันเทิงเอาเสียเลย

.....

ณ บริษัทที่กันตภัทร์สังกัดอยู่

ระหว่างที่คีตากับกันตภัทร์นั่งรอบอสอยู่ในห้องรับรองของบริษัท หญิงสาวมองไปโดยรอบ ก็เห็นถึงความหรูหรานั้นทิ่มแทงเข้ามาในตาของเธอโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนักในการพิจารณา ระหว่างนั้นเธอคิดหนักว่าต้องปฏิบัติตัวในลักษณะใดจึงจะเหมาะสมกับสถานที่แบบนี้ และกับคนซึ่งอยู่ในสายอาชีพนี้ แต่ยังคิดไม่ทันจบ ก็มีเสียงทักทายดังขึ้นมา

‘สวัสดีค่ะ’ คีตามองไปยังต้นเสียง ก็พบผู้ชาย แต่มีลักษณะเหมือนผู้หญิงเสียมากกว่าทักทายและมองมาที่เธอ

คีตายกมือไหว้เขา แล้วทักทายกลับตามมารยาท ‘สวัสดีค่ะ’

‘คุณคี...นี่พี่ซาร่า ผู้จัดการส่วนตัวของผม...พี่ซาร่า...นี่คือคุณคี...เอ่อ!’ กันตภัทร์หยุดคิดไปชั่วขณะ เพราะไม่รู้ว่าจะแนะนำคีตาให้รู้จักในฐานะอะไรดี ‘คุณคีก็คือคุณคีครับ’ และนั่นคือการจบคำแนะนำอย่างสวยงาม

คีตายิ้มให้ซาร่าอย่างสุภาพ

‘ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะคะ’ ซาร่ายิ้มหวานให้คีตา

หญิงสาวประหม่าเล็กน้อยจนทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะตอบกลับว่าอย่างไร เธอจึงทำได้เพียงแค่ตอบรับคำชมอย่างสุภาพ ‘ขอบคุณค่ะ’

‘ไปค่ะ...บอสรอพวกเราอยู่’ ซาร่ารีบพาเข้าเรื่องซึ่งเป็นสาระสำคัญสำหรับวันนี้

เมื่อทุกคนเข้าไปในห้องของบอส คีตาก็ได้สังเกตเห็นผู้ชายใส่ชุดสูทมาดเท่คนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานด้วยท่าทางสง่าผ่าเผย ซึ่งมองแค่เพียงผ่านก็รู้ได้เลยว่าเขาคนนั้นหล่อคมมาก ความหล่อถึงขนาดเป็นดาราระดับแนวหน้าเลยก็ยังได้ ผิวสีแทนของเขาช่างเนียนละเอียด ความสูงและหุ่นซึ่งดูกระชับช่างเป็นสิ่งที่สาวๆ น่าจะหลงใหลได้ปลื้มเอาเสียมาก ๆ ขนาดหญิงสาว ผู้ซึ่งมี สเป๊คเป็นผู้ชายขาวตี๋เห็นแล้วก็ยังอดเคลิ้มไม่ได้... ‘ก็ยังดีนะ ที่ยังมีผู้ชายคนอื่นอีกซึ่งน่ามองอยู่บนโลกใบนี้ ไม่ใช่มีแต่ตากันต์คนนี้เพียงคนเดียว’ หญิงสาวนึกยิ้มกริ่มในใจ

เมื่อชายสุดหล่อเห็นว่าทุกคนเข้ามากันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว จึงเดินเข้ามาทักทายคีตาอย่างสุภาพ ‘สวัสดีครับคุณคีตา’

หญิงสาวยิ้มเขินให้เขาแบบออกอาการอย่างเห็นได้ชัด เพราะอันที่จริงแล้ว หญิงสาวไม่ค่อยคุ้นชินในการสนทนากับผู้ชายสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะผู้ชายซึ่งเข้าขั้นหล่อแล้วล่ะก็...ถ้าได้เจอทีไร...หญิงสาวก็มักจะขวยเขินจนออกนอกหน้า จนกลายเป็นเรื่องธรรมชาติของหญิงสาวไปเสียแล้ว ‘สวัสดีค่ะ’ มือเรียวเล็กยกขึ้นไหว้คู่สนทนา

‘นี่คุณเจษพิพัฒน์...บอสของผมครับ’ กันตภัทร์ทำหน้าที่แนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน

‘ยินดีที่ได้รู้จักครับ’ เจษพิพัฒน์กล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ผายมือไปยังโซฟารับแขก ‘เชิญนั่งก่อนครับ’

ซาร่า กันตภัทร์ และคีตา ต่างพากันไปนั่งบนโซฟา แล้วเจษพิพัฒน์จึงนั่งลงตามหลังจากทั้งสามนั่งลงเรียบร้อยแล้ว

‘วันนี้คุณคีคงทราบเบื้องต้นแล้วใช่มั้ยครับ ว่าผมเชิญมาคุยเรื่องโครงการหนึ่ง’ เจษพิพัฒน์ไม่รีรอรีบตัดบทเข้าเรื่องได้อย่างรวดเร็ว

หญิงสาวพยักหน้ารับ ‘ค่ะ’

‘เนื่องจากตอนนี้กำลังมีข่าวระหว่างคุณคีกับกันต์อยู่…และทางเราก็ยังไม่ได้จัดแถลงข่าวหรือให้ข่าวใด ๆ ไปเลยทั้งสิ้น เพราะเราคิดว่าจะใช้โครงการนี้เป็นคำตอบสำหรับข่าวที่เกิดขึ้น’

‘ยังไงเหรอคะ’ ดวงหน้าพริ้มเพราขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

‘เราจะทำเรียลลิตี้โชว์ ซึ่งก็เป็นการถ่ายทำกิจวัตรประจำวันระหว่างคุณคีกับกันต์’ ใบหน้าคมสันนั้นยิ้มเจิดจ้าให้คีตาและกันตภัทร์