13
ตัวประกันชั้นเยี่ยม
สองคนที่นั่งอยู่เก้าอี้คนละฝั่งกำลังจดจ้องหน้ากันอยู่ สถานการณ์ในตอนนี้มันช่างน่าอึดอัดใจ มณีศิลาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นขบคิดเรื่องราวที่ผ่านมาอย่างลำบากใจ ส่วนอีกคนที่มีผ้าพันแผลสีขาวพันรอบศีรษะเอาไว้ กำลังตักข้าวใส่ปากของตัวเองด้วยความหิว ในใจยังคงนึกสยองต่อเสียงกรีดร้องเมื่อครู่อยู่ไม่หาย
"คุณจะฆ่าฉันตอนไหน" จู่ๆ หญิงสาวก็เอ่ยถามขึ้นท่ามกลางความเงียบแสนอึดอัดใจ แม้จะรอดตายจากใต้ซากตึกที่พังมาได้ แต่ว่ามณีศิลาก็ยังนึกหวั่นที่ต้องมาอยู่ในอุ้งมือของมัจจุราชเช่นเขา แถมยังเป็นคนที่เห็นในสิ่งที่ไม่ควรจะเห็นของตัวเองเสียอีก
"มีอารมณ์ตอนไหนก็ตอนนั้น" เขาตอบอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใด
"มีอารมณ์...ฆ่าเนี่ยนะ" มณีศิลาถึงกับต้องวางช้อนข้าวในมือลง
"ตอนนี้เลยมั้ย" ไม่ได้ท้าทายแต่ว่าการอยู่รอวันตายมันน่าสะเทือนใจอยู่ไม
