"พวกนายไปซื้อของมาให้ครบตามที่มณีศิลาต้องการ" เขาหันไปสั่งคนของตัวเอง แอบฟังอยู่ตรงมุมทางเดินตั้งนาน คิดว่าหญิงสาวจะมีเหลี่ยมอะไรมาใช้กับคนของตัวเอง และมันก็เป็นไปตามที่คิด
"เอ่อ ว่าแต่ไซส์เท่าไหร่ครับ" ปองพลหันกลับมาถามคนเป็นนาย ครองทัพถึงกับอึ้งแล้วหันไปมองหน้ามณีศิลา หญิงสาวที่หน้ามุ่ยค้อนวงใหญ่ให้ผู้ชายทั้งสามคน แล้วถอนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"36 25 37!" พูดจบก็วิ่งเข้าห้องนอนของตัวเองไปด้วยความอับอาย ที่ต้องมาเปิดเผยสัดส่วนของตัวเองต่อหน้าพวกเขา สามคนที่อยู่ข้างนอกไม่ต้องบอกก็รู้ว่า หน้าแดงเถือกไปถึงไหนต่อไหน เหล่าก้อนหินที่ไร้หัวใจกับดอกไม้แสนงามกำลังเกิดการเบ่งบานภายในกระถางเดียวกัน ความขัดเขินจึงได้เกิดขึ้นท่ามกลางความผูกพันฉบับแปลกประหลาดนี้
เสียงเปิดประตูเข้ามาทำให้คนที่นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอนลุกขึ้นนั่ง ครองทัพยืนพิงบานประตูห้องนอนแล้วจ้องมองมณีศิลาด้วยสายตากึ่งขำ
"มีอะไร"
