“ชิ้ว!” ในที่สุดเธอก็จามออกมาดังๆ ทิชามองปลายนิ้วตนเอง มันซีดลงเรื่อยๆ จนเธอใจหาย เธอมองหาห้องน้ำ คงต้องสลัดความเปียกชื้นนี่ออกไปจากร่างกายเสียก่อนที่มันจะมีผลทำให้เธอไม่สบาย
ทิชาคว้าชุดคลุมสีขาวขนนุ่มมาถือไว้ในมือ “อืมมม...” เธอครางเสียงแผ่วๆ เมื่อแม้แต่ชุดคลุมอาบน้ำ เนื้อผ้ายังนุ่มมือแบบที่ตนเองไม่เคยสัมผัสมาก่อน “ชุดใครก็ไม่รู้ ขอยืมหน่อยนะคะ ชักหนาวแล้วล่ะ”
เธอสลัดเสื้อผ้าเปียกบนตัว โยนใส่ไว้ในตะกร้า แล้วจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำกว้าง เพื่อจัดการกับตัวเอง
สาวตัวเล็กสาละวนล้างตัว เธอพยายามทำเวลาให้เร็วที่สุด หลังโอ้เอ้กับการสำรวจห้องหับที่ตนเองพลัดหลงเข้ามาเสียนาน พอออกมาจากห้องน้ำ ชุดเปียกๆ ของตนเองก็อันตทานหายไปจากตะกร้าเสียแล้ว ทิชาหน้าตื่น...เหลียวมองหาชุดเก่าๆ ของตนเองหน้าตาเลิ่กลั่ก!
ทิชายกมือรวบชายชุดคลุมให้แน่นขึ้น ตอนที่เปิดประตูห้องมองหาตัวช่วย
หญิงสาวถอยหลังกรูดชนิด ปิดประต
