“อิๆ” เสียงหัวเราะคุ้นหู จนทิชายอมเสียมารยาทแอบมอง
หญิงสาวถอนใจแรงๆ แอบเบ้ปาก เธอลืมไปได้ยังไงว่าเธอมีเพื่อนร่วมคลาสเรียนที่แสนร่ำรวย และนี่อาจจะเป็นเพราะลอร่าเสนอก็ได้ ร้านอาหารธรรมดาของประภา ถึงได้มีโอกาสรับใช้ครอบครัวเศรษฐี
“ไฮ! ทีร่า เธอมาได้ยังไงนี่?”
เสียงทักทายของลอร่าทำให้ทิชาแปลกใจนิดหน่อย
เธอพยายามทำความเข้าใจ ลอร่าไม่รู้เรื่องที่ร้านเธอต้องนำอาหารมาส่งเจ้าของบ้าน หรือว่าหล่อนกำลังเสแสร้ง
“สวัสดีจ้ะลอร่า สวัสดีค่ะคุณเจ้าของบ้าน ให้ดิฉันมาหา มีอะไรติติงหรือแนะนำเพิ่มคะ?”
ทิชาทักทายเพื่อนที่ไม่สนิท ก่อนจะหันไปเจรจากับอีกคน เธอรู้แล้วล่ะ เจ้าของอาณาจักรกว้างใหญ่นี่คือใคร?
แม็กซิมัสเลิกหัวคิ้วขึ้นสูง เขากวาดตามองสาวร่างเล็กตรงหน้าด้วยสายตาเฉยเมย
“ฉันไม่ค่อยชินกับอาหารหลายอย่างบนโต๊ะนี่ ช่วยแนะนำวิธีกินหน่อยสิ” ชายหนุ่มพูดแบบเป็นทางการเช่นกัน
“เดเนียล คุณเคยทานอาหารไทยเหล่านี
