เธอเลือกที่จะทิ้งอีกคนไว้บนเตียงกว้าง จากนั้นก็เลือกที่จะแนบสมาร์ทโฟนไว้กับหูอยู่อย่างนั้น พลางคว้าผ้าขนหนูมาถือเอาไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่พูดอะไรกับอีกคนสักคำ ไม่ทันได้คิดด้วยซ้ำว่าเขาจะคิดในสิ่งที่เธอพูดออกไปเมื่อครู่แบบไหน รู้แค่ว่าสิ่งที่เธอพูดออกไป มันไม่ได้มีค่าพอที่จะทำให้ใครอีกคนเสียใจได้เธอไม่ได้สำคัญกับเขาขนาดนั้น แทบจะไม่คิด ว่าเขาจะรั้งเธอไว้ แม้ว่าเศษเสี้ยวของหัวใจ มันไม่อาจจะปฏิเสธได้ ว่าเธอคิดแบบนั้นก็ตาม
เพียงฝันจงใจใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานๆ แล้วสายจากพี่ซีก็ตัดไปแล้ว จริงๆก่อนหน้านั้นเขาก็โทรหาเธอเช่นกัน เพียงแต่ว่าเธอตั้งค่าให้เป็นเสียงสั่น มันถึงไม่ส่งเสียงร้อง ตอนที่เธอกับอีกคน อยู่บนเตียงด้วยกัน
คำถามจากพี่ซี ก็ยังเจือไปด้วยความห่วงใยอย่างเดิม เขาถามไถ่ ว่าเธอกับพี่คีทะเลาะกันหรือไม่ แล้วคำตอบของเธอ ก็อย่างที่เธอตอบออกไปต่อหน้าของผู้ชายอีกคน
แล้วพอเธอก้าวขาอ
