“อ่อก...อ่อก”
เหมียวส่งเสียงครางแทบไม่ออกเพราะปากของหล่อนถูกชเยนทร์ยัดดุ้นเอ็นใหญ่เข้าไปเหมือนกำลังบังคับให้หล่อนกลืนมัน ตอนแรกดวงใจก็คิดว่าเหมียวคงกลืนท่อนยาวใหญ่นั่นเข้าไปไม่หมด
“ชิ! นังเหมียว...ใหญ่ซะขนาดนั้น แล้วดูปากหล่อนซิ ปากเล็กอย่างนั้นจะกลืนของคุณอาเข้าไปหมดได้ยังไง...วะ...ว๊าย...อ๊าย...ตายจริง...หล่อนกลืนเข้าไปได้เหรอนั่น”
ดวงใจตาโตเมื่อเห็นว่าเหมียวค่อย ๆ ขยอกเจ้าเหลือมยักษ์ของคุณอาหนุ่มใหญ่เข้าไปถึงครึ่งลำแถมยังกลืนเข้าไปเรื่อย ๆ จนเกือบถึงโคนก่อนจะรูดริมฝีปากกลับไปที่ส่วนปลาย ตวัดลิ้นเลียเบา ๆ แล้วดูดดังจ๊วบ ๆ เหมือนแมลงกำลังดูดน้ำหวานจากงวงของดอกไม้ แต่นี่เป็นงวงขนาดใหญ่จนไม่น่าเชื่อว่าเหมียวจะกลืนมันเข้าไปหมด
“โอ๊ยยยย....ซี๊ดดดดด....โอยยยย...เหมียวจ๋า...อ๊ากกกกก...อาเสียวจน...จน...จะแตกอยู่แล้ว”
“อูย...อย่าพึ่งค่ะ...อร่อยมากค่ะคุณอา...ซี๊ดดดด...ใหญ่สะใจเหมียว....อาส์..
