Kasabay nang paglubog ng araw sa ikatlong gabi namin dito ay ang unang sinserong ngiti ko pagkatapos ng lahat. Naging magulo ang isipan ko ng mga nakaraang araw. Madaming iniisip pero sa dami no’n ay hindi ko na alam kung ano-ano.
Apat na araw mula nang huli ko siyang makita. Apat na araw mula ng makarinig ako ng masasakit na salita mula sa kanya. Apat na araw... na puno ng hinanakit ang puso ko.
Ayaw niya sa model? I’ll be a great model. Ayaw niya sa hindi 'wife material'? Eh ‘di wag! Hindi ako magbabago para lang sa taong kagaya niya. Magsama sila ng atribidang iyon!
Sa ngayon ang tanging naiisip ko ay buuin ang mga pangarap ko at mga plano ko bago ako umuwi rito. No boys. No romance. No love life. Specially no Macy and Teron in my life.
Makita ko man sila ulit ayoko ng makihalubilo
