“ไม่ต้องซัก” งงหนักไปมากกว่าเก่า นิตยสารอะไรไม่ต้องซัก
“ก็ใช่น่ะสิ ปกติฉันก็จะซักเอง อาทิตย์ละครั้ง”
“ซักเอง อาทิตย์ละครั้ง” หรือจะหมายถึงเสื้อผ้า
“เอ่อ... คุณผู้ชายซักเองเหรอคะ” ใบหน้าหล่อๆ ที่พยักน้อยกับสายตาจริงจังปนอาย ก็ทำให้เธอยิ่งงงไปใหญ่ เป็นไปได้หรือว่าคนระดับดอกเตอร์ทิเบตจะซักรีดเสื้อผ้าด้วยตัวเอง ไม่มีทางหรอกเธอไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด
“บัวหล้าบ่เชื่อหรอกค่ะ ว่าคุณผู้ชายจะเรียบร้อยปานนั้น”
“อ้าว... ไม่เชื่อได้ยังไง ฉันก็ซักเองอยู่ทุกอาทิตย์ เอาเป็นว่าเธอไม่ต้องมาซักให้ฉันอีกนะ”
“จริงๆ นะคะ”
“ก็ใช่น่ะสิ เอ่อ... แล้วที่ซักแล้วเธอตากไว้ไหนล่ะ ฉันจะไปเก็บเอง”
“บ่ต้องค่ะ เดี๋ยวบัวหล้าเก็บไปให้”
“เอ่อ...” ทิเบตถึงกับอึ้งเพราะนึกคำจะพูดต่อไม่ถูกเมื่อเจอดวงตาใสแป๋วคู่นั้นมองตอบมา เขาอยากจะคิ
