“บัวหล้าทำให้ คุณผู้ชายอยู่เฉยๆ อุ๊ย!”
แรงยื้อจากเขากับแรงเย้าจากเธอทำให้ตะกร้าใบจิ๋วกระแทกเข้ากับส้มโอลูกโตของเธออย่างไม่ตั้งใจ และนั่นก็ทำให้ดอกเตอร์สุดหล่อปล่อยมือจากตะกร้าทันที
“ฉัน... เอ่อ... ฉันไปห้องทำงานก่อน
เจ้านายสุดหล่อเหมือนจะทำสีหน้าไม่ถูกชั่วครู่ก่อนจะขอตัวออกไป จนบงกชแทบจะกลั้นอมยิ้มข่มฟันเหยินไว้ไม่ไหว และเมื่อเจ้านายคล้อยหลัง เธอก็ต้องใช้ฟันเหยินนั้นข่มริมฝีปากล่างอย่างอึดอัดใจ
“คุณดอกเตอร์ แอ๊บแมนจริงๆ เหรอคะ ขอร้องล่ะอย่าเลยนะ เสียของอะ” พูดไปก็อยากกัดลิ้นตัวเอง ในเมื่อของนั้นเธอไม่มีสิทธิ์และคงไม่มีวันได้ด้วย ไม่ว่าของเขาจะได้ใช้งาน หรือไม่ได้ใช้งานก็ตาม
ทิเบตพาตัวเองเดินเร็วรี่เข้ามาที่ห้องทำงาน เพราะเขารู้สึกว่ากำลังควบคุมตัวเองไม่ได้ แค่ 2 วันที่อยู่ใกล้บัวหล้า เขามีแต่ความฟุ้งซ่านให้กับตัวเอง ทั้งที
