Chapter 17

1083 Words
"Desyang, I want you to clean my room now." I'm so annoyed because I couldn't do anything. Even if I don't want to, I can't do anything because he's still my boss in his house. Habang naglalakad ako sa hall way papunta sa kwarto niya alam ko nakasunod siya sa akin. I prepared myself because I knew what was going to happen inside the room. Bago ko buksan ang pintuan huminga muna akong malalim. Inhale exhale desyang.... Binuksan ko ang pinto at balak kong isara nang mabilis pero, I was surprised by what he did. He also moved quickly. I expected him to move this quickly because he is also experienced in this kind of work in America. But I didn't expect him to be smarter than me. Tinignan ko siya. "Ano ba talagang kailangan mo? Nang aasar ka ba Sir?" galit kong wika sa kanya. Nginisihan lang ako. Tinuro niya sa akin ang upuan. "Sit there and we'll talk." utos niya sa akin. Syempre dahil matigas ang ulo ko ayoko ngang umupo. Tinaasan ko sya nang kilay. "Ayoko nga. Kung wala ho naman pala kayong ipapalinis Sir aalis na lang po ako. Hindi na tama tong ginagawa nyo sa kasambahay nyo. Magrereklamo na po ako nito sa Agency ko."mukhang badtrip na siya sa akin dahil nakakunot na ang noo niya. Napahilot na siya sa sentido niya. "Don't be stubborn baby please. Yesterday I got mad with you, I don't know what to do. I want to tie you to my bed all night to punish you if you disobey me tonight. Let's sit and talk here."Hila niya sa akin at pinaupo sa upuan sa mini sofa niya sa kwarto. I didn't speak anymore. Pag upo ko, umupo din siya sa tabi ko. At inilapit ang mukha niya sa mukha ko. "Tell me what is our problem?"papaano ako makakapagsalita halos halikan na ako sa sobrang lapit nang mukha niya sa mukha ko. Lumunok muna ako pero hindi naman ako makapag salita. Iniharang ko ang kamay ko sa dibdib niya at dahan dahan kong inilayo. "C–an you stay away for a little bit? How can I speak? Halos magpalitan na tayo nang mukha Sir." kinabahang sabi ko. I'm nervous. My brave spirits seemed to retreat suddenly. Napangiti siya sa sinabi ko. Lumayo naman siya pero kunting kunti lang ang distansya. "Tell me all our problems and I'll listen baby."kampanting sabi niya at inayos ang pagkakaupo niya na parang hari sa harapan ko. Pano kya ako mag iexplain sa taong to parang mas gusto kung maparusahan na lang. Titig na titig siya sa akin yung galit at inis ko kanina tinraydor na ako nawala bigla. "Wala nag iinarte lang ako."sabi ko na lang. Anong sasabihin ko nagseselos ako sa kadate niya? No way! Kumunot ang noo niya sa sinabi ko. Bigla siyamg tumayo at nagalit. "You tortured me since yesterday and that's your only reason!" galit niyang wika sa akin. Hindi na ako nagsalita. "I know there's another reason for what you did, tell me so we can talk about it."lumapit sya sa akin at pumantay nang upo sa akin sa harapan ko. Hinimas niya ang pisngi ko at titig na titig siya sa labi ko. "Okay, is it because of the picture of me and apple?"inikutan ko siya nang mata, alam pala niya eh nagkukunwari pa. Biglang sinaniban na naman ako nang masamang espiritu. Ayoko nang mag talk bahala siyang kumuda mag isa! "Our meeting at that restaurant was unexpected. I know baby, every move I make is issued, I don't care about that kind of thing. At the very beginning I said that you need to trust me. You should only listen to me, not to the one who tells the story and you only see in social media." hinawakan niya ang pisngi ko at hinimas ang labi ko gamit hinlalaki niyang daliri. "Do you want to say something?" bulong niya sa akin. Uminit bigla ang pisngi ko dahil sa buga ng hininga niya sa tenga ko. Parang nanlambot ang katawan ko sa paghimas himas niya sa braso ko at bumaba ang mukha niya sa leeg ko kinilabutan ako sa paghalik halik niya doon. Lumayo akong kunti at tinitigan siya. Msy gusto lang akong iklaro sa kanya para mapanatag ako. "I want to know what our relationship is. I want to know what you feel about me. Kasi ako hulog na hulog na ako sayo. M—ahal mo din ba a–ko?" nanginginig ang labi ko. Nakatingin lang siya sa akin. Tingin ko alam ko na ang sagot. Either he loves me or not I accept that. Ganun naman ang love diba? Pero sa pananahimik maliwanag pa sa sikat nang araw na hindi nga niya ako mahal. Tsk! Ayos lang. Sana hindi ko na lang sinabi na mahal ko siya nakakahiya Saklap naman. Tumayo ako para aalis na sana pero bigla niya akong hinigit sa baywang at niyakap nang mahigpit. Now I'm the one who's dumbfounded. "I'm sorry baby, I was shocked, I was stunned for a few minutes. God! I love you baby. I love you so f*****g much!"nagulat ako sa sinabi niya akala ko kasi hindi niya ako mahal pero mahal din pala ako. My heart is so happy. I can't ask for anything more, Walton is enough for me.. Niyakap ko din siya nang mahigpit. Pinaharap niya ako at hinalikan sa labi nang madiin. "I want to hear again what you said earlier baby."pabulong niyang sabi. Kumunot ang noo ko. Sa dami nang sinabi ko alin doon? "Huh? Alin doon?"iniisip ko kung ano pinagsasabi ko kanina. "The magic word baby."namumungay niyang sabi. Niyakap ko siya nang mahipit ibinaon ko ang mukha ko sa dibdib niya. "I love you. I don't know why I loved you so much, I just woke up one day and found out that I loved you so much."bulong ko habang nakabaon ang mukha ko sa dibdib niya. Hinawakan niya ang mukha ko at nakatingin siya sa labi ko. Hindi ko alam pero uminit ang katawan ko the way he looked at me. "I love you Dylan Walton. I love you very much!"I spoke to him with all my heart. Hinila ko ang batok niya at hinalikan siya nang biglaan. I feel that he was surprised by what I did. But he also gave me a strange kiss in return. A kiss that will thrill your soul. A kiss that will make you feel thrill and passion for the rest of your life..
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD