ผ่านมาเกือบเดือนแล้วเกือบสามสาวถูกกักบริเวณ ไม่สามารถไปไหนได้เลย จางซูฉีแอบมาพบกับฟางซือหมิงถึงรู้ว่านางถูกสี่บุรุษงามแห่งแคว้นหมายหัวเรื่องนิยายเรื่องนั้น
"เสี่ยวเถา วันนี้พี่นัดเหลาสุราเอาไว้อาจจะกลับช้า พี่ทำอาหารไว้หิวก็กินก่อนเลยนะ"
"เจ้าค่ะ พี่ใหญ่ระวังตัวนะเจ้าคะช่วงนี้เยี่ยอ๋องตามหาท่านอยู่" เสี่ยวเถาเป็นห่วงจางซูฉี
"อืม พักผ่อนเยอะๆพี่รู้สึกหมู่นี้เจ้าชอบเหม่อไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า"
"พี่ใหญ่ข้าไม่เป็นอะไร ท่านรีบไปรีบกลับข้าเป็นห่วง เสี่ยวจูไปช่วยฮองเฮาปลูกผักไม่รู้ว่าช่วยหรือไปเล่น"
"ทนอุดอู้หน่อยนะ พวกเจ้าเคยเจอหน้าเขากับคนของเขาบ่อยหากออกไปพี่เกรงว่าคนของเขาจะจำได้"
เสี่ยวเถากลั้นน้ำตาเพราะนางไม่เชื่อฟังพี่ใหญ่ นางถึงมีตราบาปจนทุกวันนี้จางซูฉีนำเหล้าเข้ามิติตั้งแต่เมื่อคืน หากเกิดเหตไม่คาดฝันเช่นวันที่ขึ้นเขานางสามารถเอาตัวรอดได้เด็กสองคนอยู่บ้านดีที่สุด
เสี่ยวเถา ปวดหัว
