ตกค่ำมีขุนนางมาปีระชุมที่ตำหนักกุ้ยฮวา พวกเขาถกกันเรื่องภัยแล้ง แม้ว่าจะเริ่มมีฝนแต่ที่ดินบางแห่งกับไม่สามารถเพาะปลูกได้เท่าไหร่นัก
หนานกงอินเองก็กลุ้มใจกับเรื่องนี้มาก พยายามหาทางออกอยู่ จนถึงเวลาอาหารค่ำวันนี้พวกขุนนางที่มาทำงานได้กินปล้าต้มเต้าหู้ใส่พริกเผ็ดร้อน
หมูน้ำค้างผัดต้นกระเทียม สามชั้นพะโล้ ปลาเปรี้ยวหวาน ของหวานมีแตงหวานและแปะก๊วยต้มน้ำตาล ทุกคนเมื่อถึงเวลากินก็ไม่พูดคุยกันอีก
จนกระทั่งอิ่มแล้วจึงเอ่ยพูดคุย
"อาหารวันนี้รสชาติอร่อยยิ่งนักพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท หม่อมฉันไปกินมาทั่วยังไม่อร่อยเท่าที่แม่ครัวหลวงทำวันนี้เลย ฮองเฮามีห้องเครื่องเก่งกาจยิ่งนัก"
"ห้องเครื่องที่ไหนกัน ฝ่าบาทอย่าทรงใช้งานพระชายากระหม่อมบ่อยนัก ฉีเอ๋อร์นางยิ่งตัวเล็กๆผอมบาง ต้องลุกมานั่งทำอาหารให้คนยี่สิบคนกินพระองค์ไม่รู้หรอกว่านางเหนื่อยแค่ไหน"
หนานกงอินถึงกับปวดหัว ไอ้น้องบ้านี่หวงเมียเสียเหลือเกิน จนฉู่
