EP25
แขนแกร่งยกขึ้นสัมผัสกับเอวบางแล้วกอดเอาไว้หลวมๆรอยยิ้มอ่อนปรากฎบนใบหน้า นึกเอ็นดูคนตัวเล็กที่วิ่งเข้ามากอดตนเองเข้าให้เต็มแรง
"ขนาดนั้นเลยหรอ"
"ค่ะ ถ้าวันนั้นคุณหมีไม่ห้ามเอาไว้เราคงฆ่าตัวตายไปแล้ว" ของขวัญตอบอ้อมแอ้มก่อนจะผละใบหน้าออกแล้วเงยหน้ามองคนตัวสูงกว่ามาก
"เพราะฉันกลัวเธอคิดแบบนั้นอีกไง เลยต้องเปิดเผยตัวตนออกมาสักที"
"คุณหมีเคยเรียนที่นี้หรอคะ…" ของขวัญถามออกไปท่ามกลางบรรยากาศช่วงเย็นของโรงเรียน ข้างล่างเด็กนักเรียกกำลังซ้อมกิจกรรมสำหรับวันกีฬาสีอยู่
"เคยสิ" ชายหนุ่มตอบแล้วหันกลับไปมองวิวทิวทัศน์ตรงหน้าซึ่งมีราวกั้นเอาไว้อยู่ ของขวัญจึงทำตามทั้งสองยืนอยู่ข้างกายกันก่อนที่มือบางจะยกขึ้นปาดคราบน้ำตาออก
"งั้นก็แปลว่าคคุณหมีเคยเจอเราใช่ไหมคะ"
"ฉันเเอบมองเธออยู่ตลอดต่างหาก รู้ทุกอย่างด้วยว่าเคยโดนกลั่นแกล้งอะไรมาบ้าง"
"…" สิ้นเสียงตอบของเบตอง คนตัวเล็กก็นิ่งเงียบ
