“ในสายตาเจ้า ข้าดูเป็นคนอย่างไร”
ในเมื่อถูกถามต่อหน้าตรงๆ นางก็ประสานมือไพล่หลัง เชิดอกขึ้นเล็กน้อยราวกับกำลังตอบคำถามอาจารย์ในชั้นเรียน “สุภาพอ่อนโยน รักความสมบูรณ์แบบ วิเคราะห์ทุกอย่างด้วยหลักการและเหตุผล”
เนื่องจากทุกอย่างที่พูดออกมาล้วนเป็นคำชมเชย ดังนั้นนางจึงไม่ต้องกลัวว่าจะถูกเขาโกรธ
“ในสายตาเจ้า ข้าดูเป็นคนเช่นนั้นหรือ”
“ใช่เจ้าค่ะ”
“ข้านึกว่าเจ้าจะพูดว่าข้าใจร้ายเพราะเรื่องที่เคยทำเจ้าร้องไห้ในวัยเด็กเสียอีก”
“คุณชายหลี่โปรดเลิกพูดถึงอดีตอันมืดมนของข้าเถิด” จางเหนียนคลายมือที่ไขว้หลังออก ช้อนตามองเขาอย่างขอความเห็นใจ
หลี่เหอฟังแล้วยกยิ้มอ่อนโยน ดวงตาทอดมองออกไปไกลแสนไกล “แม้ข้าจะชอบวิเคราะห์ด้วยหลักการ แต่ในชีวิตนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อาจหาเหตุผลมารองรับ ด้วยเหตุนี้ชีวิตที่เรียบง่ายและน่าเบื่อจึงถูกกระตุ้นให้เรารู้สึกสนใจใคร่รู้และกระหายอยากค้นคว้าหาคำตอบ มันคงเป็น..
