คัทตัดรัก #11
:: เธอคือศิลปะที่สวยงาม ::
:: CUT TALK ::
ผมจับจ้องมือถืออ่านข้อความที่น้ำขิงส่งมาพลางถอนหายใจ พาให้นึกไปถึงเรื่องราวที่เพิ่งผ่านมาสดๆ ร้อนๆ พ่อเลี้ยงของน้ำขิงไม่ธรรมดาผมรู้แค่นี้ จากที่มองผมด้วยใบหน้าโกรธแค้นแบบนั้น เป็นห่วงเธอจนไม่เป็นตัวเอง กระทั่งเธอส่งข้อความมาหานั่นแหละก็รู้ว่าเธอคงจะปลอดภัยดี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะไม่เป็นห่วง
“เมียส่งอะไรมา” เงยหน้าสบตากับไอ้พายที่นั่งอยู่บนโซฟาในโชว์รูมรถเมื่อผมเอารถมาคืนมัน ริมฝีปากแดงคล้ำสูบเอานิโคตินเข้าปอดไม่ต่างจากผม “ทำหน้านิ่งกว่าปกติ”
“คนคุย ไม่ใช่เมีย”
“เมีย” ไอ้พายยังคงตอกย้ำ แต่มันจะพูดอะไรก็ช่างเถอะผมไม่อยากจะนั่งเถียงกับมัน “จะเอารถไปใช้รับเมียก่อนก็ได้ กูไม่ทวงหรอก”
“ไม่เอา” ส่ายหน้าไปมาจึงโยนกุญแจรถให้มัน “บิ๊กไบค์ดีแล้ว”
“เมียมึงนั่งได้เหรอ? ผู้หญิงยังไงก็ต้องอยากตากแอร์เย็นๆ มากกว่าตากแดดตากลม” ผมมองสบตากับไอ้พายท
