Twelve
2376 Words
Twelve
Magkahawak kamay sina Adrian at Ginger habang naglalakad, there's a lot of fruit bearing trees na nakikita sa loob ng farm set aside from the rice fields, corn and the goats and sheep that are walking freely.
Sa kabilang banda ay may green house pero nasa pagitan ng malalaking puno, it's a tree-house na makikita sa gitna ng kagubatan, aside from the tree house sa bungad "Ang dami mong tree house a, ang hilig mo —"
"—Sa'yo lang ako may hilig" anang Adrian saka inakbayan ang babae.
"Makahugot ka wagas a. May gusto ka na naman no?" anang Ginger saka umirap
"Matagal na, ngayon mo lang alam?" nakangising sambit ng lalaki sa babae.
"Ay hinde.. Matagal ko nang alam na lumalandi ka na naman!" anang Ginger, she stopped, face Adrian at pinitik nito ang ilong ng lalaki kahit pa hirap dahil sa tangkad ng kasama " Mamasyal na lang tayo" she added even if in her mind, she wanted that sexy time too.
Matagal na ding hindi nadiligan ih.. Aniya sa isipan while smirking at saka nagpatuloy sa paglakad, this time, Adrian is behind her.
Masarap ang ganitong pakiramdam, the way Adrian hold her hands is a kind of a safer feeling. The way he acted that she's too innocent to protect is something kahit hindi naman siya inosente
Ako pa ba? Hindi na ako inosente, parang kahapon lamang.. She smirked and wink at at herself na nakita naman ng lalaki "Ano na namang kababalaghan ang nasa utak mo?" tila may takot na tanong nito.
Ginger pouted, giggled and shrugged her shoulder "Wala naman, akin na lang 'yon. Hindi pwedeng ipagsabi" anito
"Matatakot na naman ba ako?" Adrian asked, then silently asked help from above so help me God..
His tigress is different dahil maamo man ang mukha, ang kaloob looban nito ay kakaibang-kakaiba.
Tila baga, kakaibang nilalang na hindi alam kung saang lupalop ng mundo nanggaling kapag ito ay sinumpong.
"Don't worry, I'll behave!" natatawang sambit ng babae then she clung her hands to Adrian's at inakay ang lalaki saka umakyat sa tree-house.
Pagdating sa loob, she squats on the wooden floor saka tumingin sa ibaba. Ang berde ng tanawin, the animals are just like flowers blooming, the rice fields are so good on her eyes na nagpa ngiti sa kanya "This is — heaven" masaya niyang sambit na nagpasaya din sa lalaking nasa likuran
Ipinulupot ng lalaki ang dalawang kamay sa babae at pinagsalikop ito sa may bandang tiyan saka ipinatong ang mukha sa balikat ng dalaga that made Ginger shiver because of Adrian's breath that is like a small fire that is ready to eat the whole her..
Tumigil ka sa kagagahan mo babae ka.. Nasa open space tayo bruha ka.. Angil niya sa sarili.
Hindi din naman niya kasi mapag hindian ang lalaki, his warm body is like a comforter in the middle of summer that is giving her the hottest weather.
"Masaya ako na masaya ka.. This is my life sweetheart. You may see me descent in the city but for me, that world is just a past time for me. Dito ako natuto sa lahat ng bagay.
Though I studied in the US but everything there was fake.. This— itinuro nito ang kabuuan ng farm — is all truth. How about you— he kiss Ginger's neck — can you live here? " anito.
Ginger doesn't know kung nagpapahiwatig na ba ang lalaki, but because he never spoke about what she is with him, hindi siya nagpadala sa bugso ng damdamin" Of course! Mabubuhay ako dito ng masaya at marangya sa lahat ng bagay. The nature, the simplicity, the best "
Adrian hugging her now, and Ginger don't know why her eyes brought water na pinunas niya ng pasimple. Or maybe she's just longing?
Longing for love, for family, for a place that is peaceful that will give her comfort..
" Masaya ba may magulang? "
Adrian stilled for what Ginger asked. Oh man... "Ahm, y-yeah.. Sweetie, can you please.."
"Sana all na lang ako" anang Ginger saka tumayo at pumunta sa gilid ng tree-house "Pwede bang sumigaw dito? 'yong tipong mailalabas ko lahat ng sama ng loob? Iyong walang makakarinig kahit pa ikaw ay nandito sa tabi ko? — she sob — kasi alam mo, napupuno na ako, mag lessen lang sana ako —"
"—Oh God, sweetheart! Shhh, stop it. I'm here.. I'm just here.. " alo ng binata habang yakap ang dalaga na nagsimula ng bumalong ang masaganang luha sa mga mata nito.
She doesn't want to cry, because she once said that it is just a problem, maganda siya and still, she's now showing the 'real' her to Adrian" I know you will think that I am weak, nothing and just a piece of s**t in this world, I know you know my background already. Hindi ka man nagsasalita pero sa tingin pa lang, alam kong may alam ka na.
So what for that I will still hide those ugly things? "
Adrian still hugging her, ayaw niyang nakikitang nahihirapan ang dalaga pero he himself don't know if how he will comfort her.
He himself doesn't know what to tell her that will not create more and more pain and will deepen her wounds.
Kaya naman hinigpitan na lang niya ang yakap sa dalaga at hinalikan ang buhok nito "Go.. Shout to the world" anas nito "Today, at this moment, I am deaf" aniya saka humiwalay sa katawan ng dalaga, he stepped backwards and stoop up behind her.
Ginger on the other hand starts to breathe, in and out, inhale exhale then extended her to arms, opened it widely and closed her eyes..
One.. Two.. Three..
"Sa lahat bg taong minahal ko at sinaktan ako... Mga put.. Ang ina niyooo!!!"
Ayaw niyang maging bastos, pero minsan, kailangan din naman..
"Sa lahat ng mga bagay na nagpahirap sa akin, mabubulok din kayong mga hinayupak kayyyooo!!!"
Adrian didn't talk, ni hindi nga niya magawang tumikhim man lang e. Ramda niya ang sakit sa boses ng dalaga, the way she shout is in the highest level that she don't feel like he's existing anymore.
" Sa mga taong nagpa iyak sa'kin, mga gago kayo mula dito hanggang sulu at sana mag stay na kayo doon!!"
"Mga taong hindi ako pinahalagahan, diyan na kayo at dito na akooo, magkalimutan na tayo mga bobo kayo!!"
The lips that Adrian biting just popped into open smiling, he even had a puff sound dahil she did a from pain to proud real quick.
"Mga anay kayo sa buhay kooo! Huwag na kayong bumalik, kaya ko na 'to!" huling sigaw niya ng babae saka mabilisang bumira at tumakbo kay Adrian saka lumundag while Adrian did his best to catch her.
"Tapos ka na?"
"Uhm-uh" Ginger said habang nakabaon ang mukha sa dibdib ng lalaki
"You feel good?"
Ginger nodded
"Gutom ka na ba? Let's go in the house para kumain?" masuyo pa sa masuying sambit ng lalaki habang buhat pa din ang dalaga.
"pagkain ba o ako ang kakainin mo?"
Adrian chuckling "Pwede both" he said, shrugging his shoulder.
"Let's go then" Ginger said.
The two left the tree house with a smile on their face and when they finally got to their big bike, Adrian held Ginger's hand nang sumalpa sa motorbike ng lalaki "Oh, dahan dahan lang. Baka mapano ka"
Ginger grin"Tigasin 'to oy! " anang babae saka sumalpa.
" Kapit ng mabuti—Ginger grip his shirt — no, not like that"
Adrian took Ginger's hand saka pinagsalikop ang mga iyon sa tiyan niya habang si Ginger naman ay nakangisi dahil hindi na lang sabihin ng lalaki na ganoon ang gawin niya kesa naman sa ganito "Ganito dapat" he said then tilted his head to Ginger "Yakap ng mahigpit" he said, grinning and put the motorbike into running.
Ginger didn't talk, basta na lang niyang ginawa ang sinabi ng lalaki at ngumiti though Adrian couldn't see it.
Pero sa totoo lang, may angas siyang ngumiti dahil hindi nga kita ng kasama, kinikilig pa nga!
Shet ka Ginger ka.. Magtigil ka sa kaswapangan mo!
Nang gigigil man, wala siyang magagawa kundi pagbigyan ang sarili.
Adrian and Ginger didn't make it a long ride, pagdating sa bahay ng lalaki sa farm, naunang bumaba ang babae kasunod nito ang lalaki saka inalalayan ni Adrian ito sa pagpasok sa bahay.
Doon nila nadatnan ang matandang katiwala ni Adrian. Adrian holding Ginger's hand nodded to the woman, napa taas ang kilay ni Ginger sa nakita but she chose to be silent.
Adrian on the other hand gave manang Lucia a thumbs-up "Hi manang! Kumusta?" masayang sambit niya.
"Ay naku ser! Masaya pa sa masaya!" magiliw na sambit ng ginang.
Adrian knew what's in Manang Lucia's mind. "Tawagan ko kaya si madam ser?" she added.
Napangisi si Adrian "Ano naman ang sasabihin mo manang?"
Napangiti ng malawak ang matandang babae saka tumingin kay Ginger "Eh di sasabihin ko na sa wakas ser nag uwi ka na ng babae dito! At ang ganda ganda pa!"
Adrian chuckled and just nodded "Go on Manang" he look at Ginger na walang imik "Come sweetheart, gutom na ako"
Naiwang nakanganga ang matandang katiwala,that in her mind, the woman whom her favorite man in this world is so special at ubod ng swerte. Adrian isn't just a good guy, for manang Lucia, he's perfect. Mabait na bata kahit pa may kakulitan, mapagbigay at matulungin.
Gaya na lang sa pag ampon sa mga asong kalye. Sa mga pusang gala at pagbibigay ng magandang bahay para sa mga ito.
This farm is full of dogs and cats na nakuha lang nito sa mga kalye na palaboy laboy.
He isn't a typical billionaire man that is so socialize, isa itong taong bundok. Mas gustuhin pa nito ang maglagi sa farm kesa sa office nito na hinahayaan lang naman ng mga magulang nito.
Don Adriano and Donya Milagros is like him too, mahilig sa mga animals. Kaya siguro hinahayaan na lang ng mga ito ang gustong gawin ng anak.
Manang Lucia went to the kitchen when she heard her being called by Adrian "Bakit?" aniya.
Adrian took the knife "Manang, kukuha lang ako ng mangga diyan sa likuran, pakibantayan niyo itong asawa—binigyang diin nito ang salitang 'asawa' habang nakatingin kay Ginger —ko at baka lumayas" anitong ngiting ngiti sabay kindat.
Ginger stilled.. Asawa???? Pero wala siyang lakas ng loob na pagsabihan ang lalaki, "Kurap mahal ko" bulong nito nang dumaan sa tabi ng dalagang hindi napansin ang pagkatulala.
Sino ba naman kasi ang hindi matameme sa sinabi nito? Just the other day that he blast a bomb to her face saying she's his girlfriend, now, a wife??
Diba nakaka loka lang?
Holly mother...! Relax Ginger...
Sinimplehan niya ang paghinga dahil nakatitig sa kanya ang matandang dalaga na nakangiti "Okay lang po ba kayo senyorita?" magiliw na sambit nito.
"Ahm manang, huwag niyo po akong tawagin nang ganya ha.. Naaalibadbaran ho ako" she giggled while saying those words na para bang kay gaan ang pakiramdam niyang kausapin ang matanda.
"Ay naku, alam niyo kung siguro kagaya kayo nung isa, sana nagtagal siya dito"
Napakunot noo si Ginger sa sinabi ng matanda. She wanted to ask but deep inside her, she doesn't have the rights. Magsasalita pa sana siya pero naunahan na siya ng matanda "May girlfriend noon si ser ang kaso lang ubod ng arte. Pero hindi pa iyon nakaratinh dito sa bahay na ito. Doon lang sa bahay nina madam, nagbakasyon ba parang ganon. Tapos palagi silang nag aaway ni ser kaya ayun, ewan koang kung paano sila naghiwalay ni ser" diretsong sambit ng matanda.
Love is accompanied by pain. If we love we really got hurt, if you love deep, you hurt deep. Thats it.Why it so f*****g hurt when you're loving.. Yes, nasasaktan siya ngayon pero wala siyang magawa dahil wala naman 'sila' ng lalaki.
They f**k, the kiss, tasting each other but never in that entire time has been talking to what they really are. Kung anong score meron sila.
"Oh manang, ano na naman ang sinabi niyo sa kasama niyo?" annag Adrian saka iniabot ang isang bungkos ng mangga kay Ginger.
Wala na siyang gana pero nagkunwari lang siyang masaya "Wow!" aniya na lang saka dinala iyon sa lababo at kumuha ng knife. "Manang" tawag niya sa matanda.
"Yes ma'am?"
"Tawagin mo akong Ginger manang— napatawa pa siya dahil hindi pala niya nasabi ang pangalan niya in spite the fact that she told the poor woman to not call her senyorita a while ago— may bagoong alamang ka?"
"Meron! Teka lang ha" saka naghalungkat sa mga cabinet. "Oh, ayan! Damihan mong kumain para makabuo ha?" magiliw na sambit nito saka lumayas sa kusina
Naiwang nakatanga ang babae "What?" aniya saka lumingon sa lalaking nakaupo sa mesa habang matiim na nakatingin sa kanya "What?" sambit din nito.
Ginger snorted "Wala!" inis na sambit niya saka nag umpisang magbalat sa manggang hilaw.
The thing I’m most afraid of… is forgetting you. The thing I’m second most afraid of is I’ll never be able to let you go..
Ginger sighed, eat, repeat..
Life is about balance. Be kind, but don’t let people abuse you. Trust, but don’t be deceived. Be content, but never stop improving yourself. That is what Adrian told his self. May natanggap kasi siyang email galing sa ex niyang amerikanang hilaw.
This days ay palagi na iting nagsesend ng email sa kanya, asking him to help her. Pa pitty effect ba. Pero hindi siya ganoon kabobo para hindi alam kung ano ang gagawin.
"Problem?" it was RR.
They're having cousin's night here in RR's club at nakainom na sila ng tig dalawang bote ng beer.
"nah" anang Adrian
"Lovelife?" anang Geoffrey
"Nope" Adrian said saka tumungga.
"Eh? Huwag ka nang magmayabang na hindi ka tinatablan ng problema galing sa puso, bobo kitang kita naman sa mukha mo!" anang Jake.
"Be honest. Tell her how you feel. It might ruin the friendship, but at least you stood up like a man and expressed your feelings. Be a Bautista ma boy!" anang MN saka hinimas ang balikat ni Adrian.
Should I?...
- Writer
