“ข้าไปสืบหาตัวสวะที่ส่งนักฆ่ามาสังหารข้า” ฝูหมิงตอบคำถามของเธอโดยไม่คิดปิดบังแม้แต่น้อย “ข้าคิดว่ามันน่าจะเป็นคนเดียวกับที่เจ้าเคยเอ่ยถึง”
ท่านเจ้าเมืองแห่งมหานครหมอกอสูรเอียงคอ “ข้าเคยพูดถึงด้วยหรือ”
“คนสกุลรุ่ยที่บุกรุกพื้นที่ป่าสนพิษนั่นอย่างไร”
เซียงรื่อนิ่งไปพักหนึ่ง ความจริงเธอรู้ตัวบงการที่ต้องการสังหารฝูหมิงตั้งแต่ทีแรกแต่ต้องอุบเงียบไว้เพราะไม่อยากให้เขารู้
ในเมื่อสุดท้ายฝูหมิงสามารถสืบหาความจริงได้ด้วยตนเอง การที่เธอบอกหรือไม่ก็ย่อมไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แต่ในเมื่อเขารู้แล้วว่าต้องไปแก้แค้นที่ไหน แล้วไยเขาจึงได้...
“เจ้ากลับมาทำไม” เธอถามด้วยความใคร่รู้
ด้วยนิสัยของฝูหมิง หากเขาทราบว่าผู้บงการเป็นใคร ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นฮ่องเต้หรือเทพเซียนมาจากไหน เขาก็จะพุ่งไปล้างแค้นให้ราบพินาศเป็นหน้ากลอง
หรือที่เขากลับมาแบบนี้เพราะเขาล้างแค้นตระกูลรุ่ยสำเร็จแล้ว?
เซียงรื่อรู้สึกมาสักพักหนึ
