“เอ๊ะนั่น มือคุณโดนลวกนี่คะ” พอร้องออกไปด้วยความเป็นห่วงลูกเจ้านาย แต่คนเจ็บเอานิ้วชี้ขึ้นจุ๊ปากบอกให้เงียบไว้ เธอเลยทำได้แค่เดินลงไปเอาสิ่งของที่หญิงสาวสั่งเท่านั้น
ถึงตาเขาจะมองไม่เห็น แต่หูไม่ได้หนวก ตรีศูลอยากถามว่ามือของลัดดาเป็นยังไงบ้าง แต่เพราะตอนนี้ทิฐิมันอยู่เหนือความเป็นห่วงจึงแสร้งทำว่าไม่รับรู้อะไร
ส่วนนารถลักษณ์ค่อยๆ เก็บกวาดเช็ดถูพื้น เพียงไม่นานก็ลงไปเอาถาดอาหารชุดใหม่ขึ้นมาอีก
“วันนี้กินข้าวมันไก่แล้วกันนะคะ รสจัดหน่อยจะได้เจริญอาหาร” วันนี้แม่ครัวทำข้าวมันไก่ และเธอก็พอรู้ว่าเขาชอบ เลยแบ่งขึ้นมาหนึ่งชุด
เพล้ง !
คราวนี้หญิงสาวไม่ได้ตกใจแล้ว แค่แอบถอนหายใจเบาๆ ไม่ให้เขาได้ยินเท่านั้น
“อุ๊ย...” แต่เพราะไม่ระวังเลยเผลอเดินไปเหยียบเศษจานแตกเข้าให้ โชคดีที่แผลไม่ได้ลึกมาก แค่เป็นรอยบาดถากๆ เท่านั้น
“เป็นอะไรน่ะ”
“เปล่าค่ะ ลัดดาไม่ได้เป็นอะไร เดี๋ยวคุณตรีรอสักครู่นะคะ
