เสียงพูดคุยนั้นไม่ดังนัก แต่สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ที่ฝึกฟังเสียงระยะไกลอย่างจวิ้นอ๋องย่อมได้ยินทุกถ้อยคำไม่ตกหล่น เขาเม้มปากแน่น ‘คนแคว้นจินมองคนแคว้นหมิงเช่นนี้นี่เอง มิน่า! จึงไม่ยินดีที่จะแต่งงานกับข้า’ จวิ้นอ๋องรู้ว่า ก่อนมาตนก็รู้สึกเช่นนั้น แต่เมื่อมาถึงที่นี่แล้ว ทุกสิ่งที่คิดกลับไม่เป็นอย่างที่เห็น
ฟังจากน้ำเสียงของนางแล้ว คนแคว้นจินต่างหากที่มองว่า คนแคว้นหมิงจิตใจคับแคบจึงไม่อยากจะร่วมเป็นวงศาคณาญาติ นางต่างหากที่นึกรังเกียจเขา!
‘เอาเถิดจินเฟิ่ง ข้าตัดสินใจเลือกเจ้าเป็นพระชายาแล้ว ข้าย่อมจะไม่ให้หนทางเลือกอื่นใดแก่เจ้า หรือแม้แต่โอกาสที่ชายใดจะย่างกรายมาใกล้’
“ท่านเตรียมตัวสำหรับพิธีเลือกคู่ของนางไว้ให้พร้อม งานนี้เราจะพลาดไม่ได้เด็ดขาด!”
เถ้าแก่เซียงมองน้องชายที่หน้าตาเคร่งขรึมมาตั้งแต่เลิกงาน “เจ้าดูหงุดหงิดนะ มีเรื่องใดที่ค่ายหรือเปล่า?”
จวิ้นอ๋องเล่าเรื่องที่
