บทที่ 17
จัดการ (3)
@ คาสิโน
“นายพาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย” เสียงเล็กเอ่ยแผ่วพลางเกาะแขนของวายุเอาไว้แน่นเมื่อเขาพาเธอมาที่คาสิโนแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไกลจากตัวเมืองพอสมควร
“คู่หมั้นเธอมันชอบมาเล่นที่นี่” วายุเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะเดินตรงไปยังห้องๆหนึ่งซึ่งเป็นห้องส่วนตัวสำหรับผู้ที่เกี่ยวข้องเท่านั้น
“นะ...นาย จะพาฉันไปไหน!” ดวงตาสั่นเทามองคนตัวโตอย่างไม่ไว้ใจเมื่อแขนแกร่งกำลังเปิดประตูสีดำที่ดูลึกลับจนทำให้หวั่นกลัวเสียไม่ได้
“ไม่พาเธอมาฆ่าหรอกน่า” คนตัวโตตอบก่อนจะเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องที่มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ด้านใน
ทุกสายตาจับจ้องเป็นตาเดียวกำลังมองมาที่วายุและมะเหมี่ยวด้วยความเรียบนิ่งพลางพ่นควันบุหรี่และหยิบแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่ม
“มาช้าว่ะ”
“โทษทีพี่” คนตัวโตตอบก่อนจะนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้าม
“วะ...วายุ...ฉะ ฉันอยากกลับบ้าน” เมื่อสายตาคมจดจ้องเธอไม่วางตาพลันท
