บทที่ 4
จุดจบแม่เสือสาว (2) NC20++
“อย่าใจร้อน ถนอมลูกชายฉันหน่อย”
คนตัวเล็กมองตาแข็งใส่วายุก่อนจะขยับตัวและโน้มใบหน้าลงเพื่อครอบครองแก่นกายใหญ่โตไว้ในโพรงปากนุ่มของเธอ
“อึก...”
“อ่าาา” วายุผ่อนเสียงครางออกมาเมื่อความคับแน่นภายในปากของเธอกำลังควบคุมลูกชายของเขาอยู่
และปฏิเสธไม่ได้เธอว่ามันทำให้อารมณ์ความต้องการของเขาถูกปลุกตื่นขึ้นมา
“อึก...อึก...!” ริมฝีปากที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดกำลังดูดเม้มท่อนเอ็นเบา ๆ ก่อนที่เธอจะใช้ลิ้นตวัดเกี่ยวส่วนหัวและลามลงไปจนสุดลำกาย
“อ่า...” แม้ว่าจะพึงพอใจกับสัมผัสของคนตัวเล็กแต่วายุก็ยังคงต้องทำหน้าที่ขับรถต่อไปโดยที่มือของเขากำลังจับที่ศีรษะเล็กไว้อยู่
จนกระทั่งทั่ง...
“อึก!” เสียงเล็กร้องขึ้นเมื่อมือหนากดศีรษะของเธอไว้ทำให้โพรงปากของเธอครอบครองแก่นกายของเขาจนสุดลำกาย
“อ่าาา ฮึ่ม!!” ร่างสูงครางต่ำออกมาจนแทบทนไม่ไหวเขาหักพวงมาลัยและขับไปจอดที่ซอยแห่งหนึ่งซึ่งไม่มีคนอยู่อีกาทั้งเวลาในตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว หากจะ ‘ทำอะไร’ ก็คงสะดวก
“อึก...”
“อ่า...อย่างนั้น...ดูดมัน” มะเหมี่ยวยังทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปเมื่อได้ยินเสียงครางของคนตัวโต แววตาฉ่ำปรืออย่างเย้ายวนกำลังสบประสานกับใบหน้าหล่อเหลาที่มองออกว่าเขานั้นก็รู้เช่นเดียวกับเธอ
“อึก! อ๊อก...”
“พอ พอก่อน” มือหนาจับใบหน้าหวานเพื่อให้เธอหยุดเมื่อเขาใกล้จะเสร็จ เพราะเขาไม่อยากจะรีบปิดจ็อบไวแบบนี้
“นายยังไม่เสร็จเลยนะ” หญิงสาวเอ่ยตาใสแต่ก็ขยับตัวขึ้นพลางเช็ดริมฝีปากของตัวเองอย่างลวกๆ
“ขึ้นให้หน่อย”
“ถุงล่ะ”
วายุเลิกคิ้วก่อนจะหยิบถุงยางอนามันออกมาส่งให้คนตัวเล็กที่ตักนุ่มของเธอ
มะเหมี่ยวยกยิ้มและขำเค้นเสียงขำออกมาเธอฉีกมันออกด้วยปากอย่างชำนาญการณ์ก่อนจะสวมใส่ที่แก่นกายใหญ่โตของเขา ร่างบางขยับตัวขึ้นไปนั่งทับที่คนตัวโตด้วยความยากลำบากเพราะที่นี้ไม่ใช่บนเตียงอย่างที่เธอเคยทำ!
นิ้วเรียวเกลี่ยแพนตี้ของตัวเองออกก่อนจับแก่นกายจ่อที่โพรงสวาทของเธอช้า ๆ ใบหน้าหวานแหยแกเมื่อแก่นกายใหญ่โตกำลังเข้าไปในร่างกายของเธอจนรู้สึกเจ็บแปลบที่กลางกายแต่มันก็รู้สึกเสียวซ่านอยู่ไม่น้อย
“อึก!”
“อ่า” เมื่อถูกคนตัวเล็กกำลังควบคุมแก่นกายมือหนาเคลื่อนไปบีบที่เต้าอวบของเธอก่อนจะไล้ต่ำลงมาที่สะโพกมน
ปึก!
ปึก!
“อ๊ะ...อ๊าาา”
“เมาแล้วมั่วอย่างนี้ทุกครั้งเลยรึไง” เสียงเข้มเอ่ยถามคนตรงหน้าและยกยิ้มอย่างพอใจที่ร่างยั่วยวนกำลังขยับสะโพกขึ้นลงตามจังหวะ
สีหน้าและเสียงครางหวาน ๆ ของเธอเป็นเชื้อเพลิงชิ้นดีที่ทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่าน
“ฉันเอาแค่คนที่อยากเอาย่ะ!” มือเล็กทุบที่อกแกร่งพร้อมกับยู่หน้าใส่
“แปลว่าฉันก็อยู่ในลิสท์ของผู้ชายเด็ดๆของเธออะดิ”
“อ๊ะ...อึก!”
พั่บๆๆๆๆๆ
ปึก!
ปึก!
“อ๊า...ลึกชะมัด...”
“หึ จุดจบเมื่อเสือสาว”
“อ๊ะ...”
พั่บๆๆๆๆๆ
เสียงเล็กครางออกมาเมื่อรู้สึกเสียวซ่านและจะถึงฝั่งฝัน เอวบางสอบเข้าหาแก่นกายใหญ่โตอย่างหนักหน่วง จนกระทั่ง...
“อ๊าาา!” ร่างบางเกร็งกระตุกเมื่อตัวเองเสร็จสม มือเล็กจิกเกร็งที่บ่าแกร่งเอาไว้พลางผ่อนลมหายใจออกมาอย่างหนัก
“ร้อนแรงดี” มือหนาลูบที่ใบหน้าหวายแผ่วเบาก่อนจะเกลี่ยที่ริมฝีปากสีแดงสดของเธอ
กึก!
พรึ่บ!
วายุกดปรับเบาะให้เอนลงก่อนจะจับร่างบางให้นอนราบกับเบาะและมีร่างของเขาทาบทับเธอเอาไว้
“อ๊ะ...” ใบหน้าหวานบิดเร้าอีกครั้งเมื่อวายุสอดแก่นกายเข้ามาในร่างกายเธออีกครั้งโดยไม่ทันตั้งตัว
“อ่า ฉันยังไม่เสร็จเลย”
“อื้ออ”
พั่บๆๆๆๆๆ
ปึก!
ปึก!
วายุออกแรงกระแทกก่อนจะย้ำจังหวะเข้าไปจนสุดลำกายทำเอาคนตัวเล็กถึงกับครางออกมาไม่เป็นภาษา
“อ๊า...วา...อื้อ...ฉันจุก!”
“อ่า จุกแล้วเสียวไหม” ไม่ว่าถามเปล่าคนตัวโตยังส่งแรงกระแทกอย่างหนักหน่วงเข้าหาคนตัวเล็กจนสั่นคลอน
ปึก!
ปึก!
“อ๊ะ...อึก...เบาหน่อย...อ๊ะ!”
“อ่า ไม่แปลกเลยที่เธอจะเป็นแม่เสือสาวของคณะ” วายุพิจารณามองใบหน้าหวานและเรือนร่างของเธอก่อนจะยกยิ้มอย่างพอใจ คนที่ใคร ๆ ก็อยากได้เธอในตอนนี้เธอกำลังอยู่ใต้ร่างและถูกเขากระแทกตัวตนเขาไปอย่างหนักหน่วง
มะเหมี่ยวเป็นแม่เสือสาวประจำคณะที่ขึ้นชื่อเรื่องผู้ชายมากที่สุด ด้วยใบหน้าและรูปร่างของเธอทำให้ใครหลาย ๆ คนอยากจะตกเป็นเหยื่อให้กับเธอ
รวมถึงตัวเขาด้วย!
มะเหมี่ยวไม่ใช่คนที่เอาไม่เลือก หากเธอชอบหรือถูกใจใครเธอก็ยินดีที่จะ ‘ล่า’ เขา และแน่นอนว่ามันต้องมีกฎสำหรับเสือกับเหยื่ออยู่แล้ว เพราะเธอไม่อยากผูกมัดหรือล่าเหยื่อตัวเดิมซ้ำ ๆ
“ฉันเด็ดพอที่จะสู้สาวๆในสต็อคของนายได้ไหมล่ะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยรอยยิ้มยั่วยวน เธอเองก็รู้ฝีมือตัวเองว่าไม่ได้เป็นสองรองใครในเรื่องนี้อยู่แล้ว
“หึ เราเอากันสองรอบแล้ว ผิดกฎวันไนท์นะ”
“คืนนี้ไม่นับ เพราะฉันไม่มีตัวเลือกหรอกย่ะ” แม้ว่าลีลาและรสชาติของคนตัวโตจะดีจะเด็ดแค่ไหนแต่เธอก็ยังปากแข็งและท้าทายเขาอยู่ไม่เลิก
พั่บๆๆๆๆๆ
“อ๊าา วา! อึก! เบาหน่อย!”
“อยากปากดีเอง” วายุยกยิ้มร้ายก่อนจะกระแทกกระทั้นแก่นดายเข้าโพรงสวาทอย่างหนักหน่วง
“อึก! อ๊ะ...ไอ้บ้า ฉันจุก!”
“ครางอย่างเดียวดิ อย่าด่า”
“อึก...อ๊ะ...”
“อ่า...แน่นชิบ!”
ปึก!
ปึก!
กิจกรรมอันแสนหนักหน่วงยังคงดำเนินต่อไปพร้องทั้งเสียงครางหวาน ๆ ของคนตัวเล็กที่คอยขับกล่อมทำให้อารมณ์ภายในตัวของวายุลุกโชนราวกับเปลวเพลิง
ร่างแน่งน้อยที่เย้ายวนอยู่ใต้ร่างแม้ว่าจะถูกเล่นงานอย่างหนักแต่ก็ยังสามารถทำให้ความต้องการของเขาพลุ่งพล่านได้ตลอด
“อ๊า...วา อึก...”
“อ่า...”
“เปิดโรงแรมต่อไหม” หญิงสาวเอ่ยปากและมองใบหน้าหล่อเหล่าอย่างเอาใจ
“หึ พรุ่งนี้เดินไม่ไหวอย่ามาโทษฉันแล้วกัน”