ฉันเขียนจดหมายลาออกไปแล้ว
จากนั้นก็มีสายเรียกเข้ามาเป็นเบอร์ของพี่เลี้ยงที่บ้าน
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและคำพูดที่ฉันได้ยินจากปลายโทรศัพท์ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง ฉันได้ยินข่าวร้ายทันทีที่ฉันรับโทรศัพท์
เธอบอกฉันว่าแม่ของฉันตกจากเตียงและอยู่ในห้องฉุกเฉิน
ฉันไม่รู้ว่าฉันหาทางไปโรงพยาบาลได้อย่างไรใจของฉันยังว่างเปล่าและทุกอย่างสับสนไปหมด เช่นเดียวกับทุกคนที่เดินผ่านไปมาเร็วเกินไปหรือนาฬิกาเคลื่อนที่เร็วเกินไปจนฉันไม่สามารถจัดการกับมันได้อย่างสมบูรณ์ ฉันไม่รู้ว่าจะหาแม่ของฉันได้ที่ไหนฉันหลงทางเมื่อฉันยืนอยู่ที่ประตูและแอนดี้มากับฉัน
เธอโทรหาพี่เลี้ยงของฉันและถามว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนกัน
ในที่สุดฉันก็รีบไปที่ห้องผ่าตัดและทันใดนั้นพี่เลี้ยงก็เห็นฉันและร้องไห้ออกมา ฉันอดไม่ได้ที่จะร้องไห้กับเธอหมอมาหาเรา
“สถานการณ์อันตรายมาก เราต้องผ่าตัดเปิดกระโหลกคุณแม่ แต่เราจะทำให้ดีที่สุด”
แพทย์สวมหน้ากาก
