"มึงว่าใช่น้องชายของสิบทิศไหมวะ" เขตแดนหันไปถามก้องหล้าที่นั่งอยู่อีกฝั่ง
"..ได้ยินเขตแดนบอกว่านายกลับมา คิดว่าถูกอำซะแล้ว" และจังหวะเดียวกันนั้น แนทก็ได้เดินเข้ามานั่งลงแนบข้างของสิบทิศ
แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจ สายตาคมยังมองไปดูคู่ชายหญิงที่เพิ่งจะนั่งที่โต๊ะมุมหนึ่งของผับนั้น
"นายมองอะไรสิบทิศ แนทน้อยใจแล้วนะเนี่ย"
"เดี๋ยวกูมานะ" สิบทิศยังคงไม่สนใจแนท มือหนาคว้าแก้วเหล้ามากระดกรวดเดียวจนหมด ก่อนที่จะเดินออกจากโต๊ะ
"ผมนึกว่าคุณจะไม่มา" ชายหนุ่มที่ยืนหลังพิงผนังได้เอ่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นเธอเดินออกมาจากห้องน้ำหญิง
หญิงสาวมองซ้ายขวาคิดว่าเขาทักใคร แต่ก็ไม่มีใครอยู่ด้านหลัง จังหวะที่เธอหันกลับมา ชายร่างสูงก็ได้โน้มใบหน้าลงมาจูบที่ริมฝีปากอันอวบอิ่ม
"อืมมมม?!?!" เธอตกใจทำอะไรไม่ถูก อยู่ดีๆ ก็ถูกชายแปลกหน้าจูบ แถมเป็นที่สาธารณะ และกลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของเขาก็ฉุนมาก
"คุณทำอะไร!" เมื่อเธอเป็นอิสระก็รีบเช็ดรอยจูบนั้นออก แล้วก็รีบวิ่งกลับมาที่โต๊ะเดิม
"เป็นอะไร" เข็มทิศเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนหญิงกลับมา
"เปล่า" หญิงสาวพูดพร้อมกับยกแก้วเหล้าของเข็มทิศขึ้นมาดื่ม
"ไหนบอกจะไม่ดื่มไงเราอุตส่าห์สั่งน้ำส้มให้"
"กลับกันดีกว่า" สายตาเธอมองไปเห็นผู้ชายคนนั้นก็เลยนึกกลัวขึ้นมา
"แต่ณิชายังไม่มาเลยนะ"
"นายจะรอก็รอไปสิ" ว่าแล้วหญิงสาวก็รีบเดินออกจากผับ..เข็มทิศควักแบงค์พันออกมาวางแล้วก็รีบตามออกไป
เช้าวันต่อมา
"ใช่ข่าวสายการบินมึงไหมวะ" ก้องหล้าถามเมื่อเห็นสิบทิศเดินลงมาจากบ้านของเขตแดน ..เมื่อคืนนี้พวกเขามาค้างกันที่นี่
"ข่าวอะไร" สิบทิศถามขึ้นแบบสงสัย
"ข่าวบอกว่าเร็วๆ นี้อาจจะมีการโอนหุ้นทั้งหมดให้กับลูกชายคนเล็ก.." ก้องหล้ายังพูดไม่จบก็ถูกสิบทิศกระชากโทรศัพท์เครื่องนั้นมาดู
พอเห็นใจความในข่าวออนไลน์นั้นแล้ว ชายหนุ่มก็ส่งโทรศัพท์คืนให้เพื่อน
"กูกลับบ้านก่อนนะ"
เพียงไม่นานสิบทิศก็กลับมาถึงบ้าน
"พ่อล่ะครับ" เขาถามขึ้นเมื่อเห็นแม่นั่งทำหน้าบึ้งตึงอยู่ที่บ้านคนเดียว
"ออกไปบริษัท" ไม่ใช่แค่สิบทิศที่เห็นข่าว..ที่รักก็เห็นข่าวเหมือนกัน และนางก็ไม่สบายใจเอามากๆ เพราะรู้ดีว่าสามีกำลังจะทำอะไร
สิบทิศขับรถออกจากบ้านตรงไปที่บริษัท
พอมาถึงบริษัทชายหนุ่มก็ตรงขึ้นไปที่ห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ บริษัทนี้เป็นบริษัทเกี่ยวกับสายการบิน ..หลายคนในบริษัทไม่ค่อยรู้จักสิบทิศ แต่กับเข็มทิศแล้วรู้จักเป็นอย่างดี
แกร็ก! ชายหนุ่มรู้ดีว่าห้องของผู้เป็นพ่ออยู่ที่ไหน พอมาถึงเขาก็เปิดประตูเข้าไป
"ทำไมจะเข้ามาถึงไม่เคาะประตู"
"พ่อคิดจะทำอะไร"
"ออกไปก่อน" ไทเกอร์หันไปสั่งคนที่กำลังคุยด้วยให้ออกไป
"ก็ในเมื่อแกไม่ต้องการสมบัติของพ่อ..พ่อก็จะยกให้น้อง"
"ใครบอกผมไม่ต้องการ"
"ถ้าแกต้องการ แกคงเข้ามาบริหารงานแล้ว น้องยังเอาถ่านกว่าขนาดเรียนยังไม่จบ ยังต้องได้ปลีกตัวเข้ามาช่วยงานในบริษัท"
"พรุ่งนี้พ่อเตรียมห้องทำงานไว้ให้ผมได้เลย"
"ใจเย็นก่อนสิ..เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอถ้าลูกจะมารับตำแหน่งต้องแต่งงานก่อน"
"ก็ได้..ถ้าเธอคนนั้นคิดว่าจะรับมือผมได้"