มาถึงที่ออฟฟิศก็เหมือนทุกครั้งคือเธอต้องไปหาน้ำมาไว้ให้พี่นิวสักแก้ว หรือไม่ก็ไปเอากาแฟที่พี่นิวสั่งเอาไว้ เธอได้มอบหน้าที่นี้จากพี่ฝ้ายเพราะเธอเป็นแฟนมีหน้าที่ต้องดูแลพี่นิว แต่อย่างน้อยเวลาไปเอากาแฟที่ชั้นล่างก็จะมีขนมให้เธอตลอด พี่นิวรู้ใจเธอที่สุด!
“หนาวเหรอสั่นเชียว?”
“มุก..ฮั้ดชิ้ว!!” ยังพูดไม่จามออกมาซะอย่างนั้น
“ไหวไหม นอนรอพี่ก็ได้อีกเดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว” ก็นะอากาศมันแปรปรวนแบบนี้น้องคงปรับตัวไม่ทัน นี่บ่ายสามกว่าแล้วแต่งานยังเหลืออยู่ถึงแม้จะไม่เยอะมากแต่เขาอยากจะเคลียร์ให้จบพรุ่งนี้จะได้พาน้องไปเที่ยวได้แบบสบายใจ แต่น้องหลับแล้ว! ไวจังเลยวะ เขาก้มหน้าแป๊ปเดียวหันไปมองอีกทีน้องก็นอนหลับแล้ว เขาเลยถอดเสื้อสูทไปคลุมตัวให้น้องจะไอ้อุ่นๆ
“รอพี่อีกแป๊ปเดียวนะ”
เย็นวันนี้รถติดไม่มากแต่ฝนเริ่มตกปร่อยๆลงมาแล้ว ทำไมอากาศนี้เลือกเวลาจังวะ ทั้งวันไม่ตกดันมาตกตอนจะกลับบ้านซะงั้นแม่งโคตร
