บ้านเดี่ยวสองชั้นอยู่ห่างจากตัวเมืองพอสมควร แต่ไม่ได้ไกลมากจนไม่สามารถขับรถไปทำงานเองได้ มันเป็นสมบัติชิ้นเดียวที่พ่อและแม่ทิ้งไว้ก่อนจะเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถยนต์ เมื่อห้าปีที่แล้ว
ฉันอยู่กับน้องสาวของฉันหนึ่งคนชื่อเพียงฟ้า แค่ชื่อก็เดาออกแล้วว่าเราไม่ได้มีพ่อคนเดียวกัน ฉันเป็นลูกครึ่ง แต่เพียงฟ้าเป็นสาวไทยแท้ และพ่อที่ฉันหมายถึงคือพ่อแท้ ๆ ของเพียงฟ้า แต่ฉันก็เรียกพ่อจนชิน
“คุณไม่ต้องเกรงใจอะไรนะคะ เพียงฟ้าเธอเป็นคนน่ารักตอนนี้กำลังขึ้นปีหนึ่งค่ะ” ฉันกำลังพูดถึงน้องสาวของฉันให้คุณอาคิณฟัง เขาเพียงพยักหน้ารับ
“คุณไม่กลัวผมเหรอ” อยู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นทำเอาฉันขมวดคิ้ว
“ก็คุณอยู่กันสองพี่น้อง แล้วมีผู้ชายมาอยู่ด้วย”
“อ้อ…” ฉันลืมคิดไปเลยแฮะ แต่งานก็เป็นงานไหม ยกเว้นแต่ว่าเขาคิดเป็นอย่างอื่น
“แต่ดูเหมือนจะมีคนกลัวนะครับ” ฉันยิ่งขมวดคิ้วไปกันใหญ่เมื่อได้ยินคุณอาคิณพูดขึ้น ก่อนจะค่อย
