คู่หมั้นมาเฟีย

6 | ให้ช่วยทวนท่าไหม?

เช้าวันต่อมา

ลูเซียร์ที่นอนหลับมาหลายชั่วโมงเริ่มขยับตัวไปมา เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ทันทีที่รู้สึกตัวความปวดร้าวระบมตามร่างกายก็ถาโถมเข้าใส่คราวเดียวจนไม่อยากขยับตัวไปไหน โดยเฉพาะตรงบริเวณนั้นที่เจ็บมากกว่าส่วนอื่นๆ

กลิ่นเหม็นฉุนของควันบุหรี่ทำให้เธอดึงสายตามามองแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่นั่งอยู่ปลายเตียงนอน เธอค่อยๆ ดันตัวขึ้นมานั่งอย่างยากลำบาก พลางก้มมองสภาพตัวเองตอนนี้ เธอมีเพียงผ้าห่มผืนเดียวที่ห่อหุ้มร่างกายเอาไว้เนื่องจากเธอ...ไม่ได้สวมใส่อะไรเลย

"เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ" เงียบสองนาน กว่าจะตัดสินใจเอ่ยถามอังเดรกับเรื่องที่เกิดขึ้น แม้ว่าสภาพตัวเองตอนนี้จะตอบคำถามทุกอย่างที่อยากรู้แล้วก็ตาม แต่ก็ยังเลือกถามอีกฝ่ายอยู่ดี

"แล้วคิดว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ"

มาเฟียหนุ่มถามกลับ พลางอัดควันของบุหรี่ที่คีบไว้ในมือเข้าปากแล้วพ่นควันสีเทากลิ่นฉุนออกมาอย่างใจเย็น

"...." เธอนิ่งเงียบ หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง แสดงว่าทุกอย่างที่คิดไว้คือเรื่องจริง เธอได้มีอะไรกับคู่หมั้นตัวเองไปแล้วเมื่อคืน

"เสียใจเหรอที่ได้ขึ้นเตียงกับฉัน"

"เซียร์..."

"เมื่อคืนฉันเตือนเธอแล้วแต่เธอไม่ฟังเอง โทษฉันฝ่ายเดียวไม่ได้ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก" เขาพูดพร้อมดันตัวเองขึ้นจากเตียงนอนแล้วเอียงใบหน้าไปมองลูเซียร์ที่นั่งนิ่งเงียบเพียงนิดแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำส่วนตัว

ลูเซียร์นั่งคิดหนักเพราะไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ในชีวิตตัวเองมาก่อน นี่เป็นครั้งแรก เธอมองหาเสื้อผ้าตัวเอง พบว่ามันกองอยู่บนพื้น ก่อนจะเหวี่ยงขาทั้งลงจากเตียงนอน

เมื่อเท้าเปล่าสัมผัสพื้นเย็นเฉียบ เธอจึงค่อยๆ ดันตัวเองขึ้น แต่ทว่าขาทั้งสองก็เกิดอ่อนเปลี้ยลง โชคดีที่ใช้มือค้ำขอบเตียงไว้ได้ทัน

เธอหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วเดินกะเผลกออกจากห้องนอนเขาไปอย่างรวดเร็ว เมื่อคืนเธอจำได้รางๆ ว่าเดินเข้าไปหาอังเดรที่โต๊ะแล้วขึ้นไปพูดบางอย่างบนเวที ดึงเขาเข้ามาจูบ หลังจากนั้นภาพทุกอย่างก็ถูกตัด จำอะไรไม่ได้อีกเลย

"นี่เรามีอะไรกับพี่เดย์แล้วจริงๆ เหรอเนี่ย" เธอยืนพึมพำกับตัวเองหน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำส่วนตัว สายตามองรอยต่างๆ บนร่างกาย ซึ่งเจ้าของรอยพวกนี้คงหนีไม่พ้นคู่หมั้นเธอ

ลูเซียร์เริ่มอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย หวังให้ความเย็นจากสายน้ำช่วยขจัดความง่วงที่เกาะกินให้หายไป ระหว่างนั้นก็พลางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ลูเซียร์เดินออกจากห้องน้ำในชุดลำลองที่มักสวมใส่เป็นประจำ ความเจ็บตรงบริเวณนั้นทำให้เดินเหินลำบาก

เธอเดินกะเผลกออกมานอกห้องเพื่อหาน้ำดื่ม เมื่อมาถึงโซนห้องครัวก็เห็นอังเดรกำลังยืนกระดกเบียร์กระป๋องอยู่เคาน์เตอร์ครัว พยายามไม่สบสายตาอีกฝ่าย เอื้อมมือไปเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบน้ำเปล่าออกมาเทลงแก้ว จากนั้นหมุนตัวเตรียมเดินออกไป แต่ทว่า...

"เดี๋ยว"

เสียงเข้มของอังเดร ทำให้เท้าทั้งสองของลูเซียร์หยุดเดินอัตโนมัติ ก่อนจะรวบรวมความกล้าหมุนตัวกลับมาหาคู่หมั้นหนุ่ม

"คะ?"

"เอาไปกินซะ" เขาวางยาคุมฉุกเฉินลงเคาน์เตอร์ครัวให้ลูเซียร์เดินมาหยิบเอาเอง

"มันคืออะไรเหรอคะ?" เธอหยิบสิ่งนั้นที่เขาวางให้ก่อนหน้านี้ขึ้นมาแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"ยาคุมฉุกเฉิน กินซะถ้าไม่อยากท้อง"

มาเฟียหนุ่มเอ่ยพูดเสียงเรียบ ก่อนจะยกเบียร์กระป๋องขึ้นดื่ม ถือว่าเขาใจดีกับลูเซียร์มากแล้วที่ให้คนลงไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้

"เซียร์หรือพี่เดย์กันแน่คะ ที่ไม่อยากให้ท้อง" อังเดรชะงักกระป๋องเบียร์ในมือเมื่อโดนถามแบบนั้น ลูเซียร์แกะยาคุมฉุกเฉินออกมาทานต่อหน้าคู่หมั้นหนุ่ม

"...." เขาไม่ได้ตอบในสิ่งที่อีกฝ่ายอยากรู้ ยกกระป๋องเบียร์ในมือขึ้นดื่มต่อโดยไม่สนใจอะไร ภายในสามเดือนนี้เขาต้องหาวิธีส่งลูเซียร์กลับนิวยอร์ก เขารู้จักพ่อตัวเองดี ต่อให้เขาไม่รู้สึกอะไรกับลูเซียร์ พ่อก็ไม่มีทางปล่อยว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้ไปง่ายๆ อย่างแน่นอน

"ถ้าสมมติเซียร์ท้องขึ้นมาจริงๆ พี่เดย์จะรับผิดชอบไหมคะ"

"เธอเห็นฉันเป็นสุภาพบุรุษขนาดนั้นเลยเหรอ" เขาแค่นยิ้มออกมาอย่างเย้นหยันพลางพูดประโยคนั้นกับลูเซียร์

"ถ้าเซียร์ท้องขึ้นมาจริงๆ คุณพ่อพี่เดย์คงไม่ยอมหรอกค่ะ"

แววตาคมเข้มตวัดมองลูเซียร์อย่างไม่พอใจ พอรู้ว่าพ่อเขาเอ็นดูเหมือนลูกคนหนึ่งเข้าหน่อยก็ปีกกล้าขาแข็งด้วย ไม่รู้ว่าจะอดทนกับยัยคู่หมั้นตัวแสบได้ถึงเมื่อไหร่ ลูเซียร์เป็นคนแรกที่ทำให้เขาหัวเสียได้ง่ายขนาดนี้

"ส่วนเรื่องเมื่อคืนไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เซียร์ไม่ฟ้องคุณพ่อพี่เดย์หรอกค่ะ" เธอพูดด้วยรอยยิ้ม

"หึ ก็ลองฟ้องดูสิ เธอได้ดังชั่วข้ามคืนแน่"

"หมายความว่ายังไงคะ?" รอยยิ้มบนใบหน้าลูเซียร์ค่อยๆ จางลงเมื่อได้ฟังประโยคของคู่หมั้นหนุ่ม

อังเดรยกยิ้ม ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดบางอย่างแล้วชูให้ลูเซียร์ดู ใบหน้าขาวเนียนไร้เครื่องสำอางซีดเผือดราวไก่ต้ม หลังจากได้เห็นคลิปวิดีโอที่คู่หมั้นหนุ่มอัดเก็บเอาไว้ ก้อนเนื้อข้างซ้ายเริ่มเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากขั้วหัวใจ

คาดไม่ถึงว่าเขาจะแอบอัดวิดีโอเรื่องบนเตียงเอาไว้

"นี่พี่เดย์ถะ...ถ่ายคลิปไว้เหรอคะ"

"ถ้าเธอทำตัวดีๆ กับฉัน คลิปนี้จะมีแค่ฉันที่ได้ดู แต่ถ้าวันไหนเธอเริ่มทำตัวไม่น่ารัก คลิปนี้ก็อาจจะ..."

"พี่เดย์คิดจะเอาคลิปนี้มาแบล็กเมลเซียร์ใช่ไหมคะ" เธอถามเขาออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"มันก็แล้วแต่เธอจะคิด"

"พี่เดย์ลบคลิปนั้นทิ้งเดี๋ยวนี้นะคะ"

"ถ้าฉันไม่ลบ เธอจะฟ้องพ่อฉันเหรอ?"

"เซียร์บอกให้ลบไง ลบเดี๋ยว...อ๊ะ!"

ลูเซียร์เข้ามาแย่งโทรศัพท์จากอังเดรเพื่อจะลบคลิปเมื่อคืนที่เขาแอบถ่ายเก็บไว้ มาเฟียหนุ่มจับคู่หมั้นสาวกระแทกใส่เคาน์เตอร์ครัวจนเธอรู้สึกเจ็บที่สะโพกเล็กน้อย สองมือใหญ่ยันขอบเคาน์เตอร์เอาไว้ ทำให้ตอนนี้ลูเซียร์อยู่ในอ้อมแขนของอังเดร

"เริ่มมีแรงขึ้นมาแล้วนิ แสดงว่าหายดีแล้ว"

"...." เธอเสหลบสายตาไปจากอังเดร ไม่มีครั้งไหนเลยที่เขาจะอ่อนโยนกับเธอ เรื่องใช้ความรุนแรงยกให้เขาเป็นที่หนึ่ง

"ให้ช่วยทวนท่าเมื่อคืนไหม" เขากระซิบถามลูเซียร์ข้างใบหู กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอเผลอทำให้เขาสูดดมเข้าไปอย่างลืมตัว

"พะ...พี่เดย์จะทำอะไร" เธอถามเสียงสั่นพร้อมกับเลื่อนมือลงไปจับมือเขาที่กำลังลูบไล้จุดอ่อนไหวบวมช้ำจากการร่วมรักเมื่อคืน

"กลัวเธอลืมท่า เลยอยากจะทวนให้"

"ซะ...เซียร์เจ็บ ไม่เอา" เธอจิกเล็บลงหลังมือทันทีที่เขาใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปในร่องรักที่ยังไม่หายดีของเธอ ดวงตาทั้งสองคู่เริ่มผลิตของเหลวสีใสออกมาคลอรอบเบ้า

วินาทีที่เขาขยับนิ้วไปมา มันเหมือนกับร่างกายเธอกำลังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

"พี่เดย์เซียร์เจ็บ..."

"หึ" เขาส่งเสียงเบาๆ ในลำคอพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงนิ้วออกจากร่องรักของลูเซียร์แล้วยัดเข้าไปในปากเธอ

"อื้อ!"

"นิ้วฉันเปื้อนเพราะเธอ เธอต้องรับผิดชอบ" เขาพูดพร้อมขยับนิ้วไปมาที่ปากของลูเซียร์ นัยน์ตาสีดำขลับที่ใช้มองคนตรงหน้าเต็มไปด้วยความเย็นชา หากแต่ตรงกลางกายค่อยๆ ปวดหนึบเพราะเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาจริงๆ

"พี่เดย์ทำบ้าอะไรเนี่ย" เธอดันมือเขาที่อยู่ในปากออก ก่อนจะเอ่ยถามเขา

"หรืออยากให้ทำมากกว่านี้?"

"มะ...ไม่เอา" เธอดันมือเขาที่กำลังลูบกรอบหน้าตัวเองออก ยิ่งอยู่ใกล้เขา ยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัยมากเท่านั้น

เขาไม่ต่างจากกับดักระเบิด ที่หากเผลอเดินเข้าไปเหยียบเมื่อไหร่ ชีวิตก็อาจจะไม่ปลอดภัยเมื่อนั้น

"ถ้าไม่อยากโดนแบบเมื่อคืนก็ทำตัวให้มันดีๆ อย่าทำอะไรให้มันรกหูรกตาฉันมาก"

"ค่ะ"

"ส่วนคลิปนี้...ฉันไม่ลบ" รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลา อังเดรพูดทิ้งท้าย หลังจากนั้นหมุนตัวแล้วเดินออกไป ทิ้งให้ลูเซียร์ยืนหน้าซีดเผือดราวไก่ต้มอยู่คนเดียว