ติ่งน่อง~ติ่งน่อง~
“มาทำเชี้ยไรวะ”ผมจอริดายืนอยู่หน้าห้องเสนอหน้ามาทำไมผมไม่ได้เรียกมา ไม่อยากเจอหน้าแม่งหงุดหงิด!
กึก!
“มีไร!!”ผมกระชากเสียงถาม ที่มาคงไม่พ้นพ่อผมสั่งหรอกชอบเสนอมา!
“ลุงพิทให้นายเซ็นต์เอกสาร”ฉันยื่นเอกสารให้แอล ไอ้บ้านี่เป็นโรครึไงชอบกระชากเสียงถามเหมือนโมโหฉันงั้นแหละ!
“กูไม่เซ็นต์!”เอกสาร เหอะ! จะหลอกให้ผมเซ็นต์อะไรอีกอ่ะยกมรดกให้?! มันกับแม่คงเอาไปหมดแล้วมั้ง!
“เดี๋ยว! นายต้องเซ็นต์!”ฉันเอามือขว้างประตูไว้ก่อนแอลจะปิดแล้วแทรกตัวเข้ามา แค่เซ็นต์มันจะยากอะไรมีแต่ผลประโยนช์ของตัวเอง
“ทำไมกูต้องเซ็นต์ออกไป!!”แม่งทำตัวน่ารำคาญพูดไม่รู้เรื่องต้องเจ็บตัวก่อนไงวะ! ถ้าผมโมโหขึ้นมาไม่รับประกันความปลอดภัย!
“นายต้องเซ็นต์นี้บริษัทของนายนะ!”บริษัทของผม หึ! พ่อผมเป็นคนสั่งมาให้เซ็นต์ยอมรับว่างั้น เหอะ! เหมือนผมต้องการมันมาก!
“ของกู?! มึงอยากให้กูเซ็นต์นักใช่มั้ย!”ฉันพยักหน้า
