ชวนพี่หมอเที่ยว

1004 Words

ชวนพี่หมอเที่ยว ร่างเล็กลุกขึ้นกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับแสงรู้สึกปวดไปทั้งสะโพกเมื่อคืนถึงผมจะมึนๆ แต่ก็จำได้ดีทั้งเสียงครางหวานเสียงกระทบของเนื้อดังพับๆ เสียงดูดปากดังจ๊วบจ๊าบลั่นห้อง ความอุ่นเมื่อน้ำคาวไหลทะลักเข้ามาในช่องทางรัก ตอนนี้ผมเป็นของพี่หมอแล้ว ผมว่าร่างสูงคงไม่รังเกียจผมเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคงไม่มาทำเรื่องแบบนี้แค่นี้ผมว่าก็ถือสำเร็จไปเยอะแล้ว ผมลุกเดินลงจากเตียง “อือออ เจ็บ”ผมสะดุ้งเพราะรู้สึกจี๊ดๆเวลาเดินแต่ก็ทนเดินไปในห้องน้ำอาบน้ำทำธุระส่วนตัวแล้วออกมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำ เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าผมว่าตอนนี้ผมคงอยู่ที่คอนโดพี่หมอเพราะอะไรนะหรอก็ในตู้มีชุดกราวอยู่สี่ห้าชุด ผมเลือกจะไปเปิดอีกตู้ที่อยู่ข้างๆ หยิบเสื้อตัวโตกับบ๊อกเซอร์มาใส่แล้วเดินไปที่ห้องครัวหาทำอาหารง่ายๆรอร่างสูงที่หลับอยู่บนเตียง กลิ่นอาหารเรียกคนร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงได้เป็นอย่างดีคุณหมอคนหล่อลุกลงจากเตียงเดินตามกลิ่นอาหารจนมาถึงห้องครัว เห็นร่างบางยืนหลังหันอยู่เสื้อตัวโตปิดมาถึงก้นงอนๆที่ส่ายไปมาตามจังหวะการขยับตัวจนเห็นวับๆแวมๆอยู่ใต้บ๊อกเซอร์ราคาแพง เมื่อผมทำให้ร่างเล็กของคนตรงหน้าแปดเปื้อนเลือดที่ไหลออกมาร้องร้องด้วยความเจ็บปวดทำให้ผมรู้ว่าคนตรงหน้าถึงจะทำตัวและพูดจาแก่แดดแต่ก็เกเร ผมก็ผิดเองเพราะผมเป็นผู้ใหญ่แต่แยกแยะไม่ออกเอาอารมณ์กามไปลงกับอีกคน ผมรู้สึกกับร่างบางแค่น้องชายแต่ไม่รู้ทำไม่ร่างกายของผมมันไม่คิดแบบนั้น …. “อ้าว พี่หมอตื่นแล้วหรอ”ร่างบางอีกคนหันมาทักเมื่อเห็นร่างของคุณหมอคนหล่อยืนอยู่ประตู “ครับ น้ำไม่น่าลำบากเลย หายเจ็บยังครับ”ร่างสูงเดินไปนั่งที่เก้าอี้พลางถามเสียงเป็นห่วง ปากสีหวานยิ้มจนหน้าบานเมื่ออีกคนพูดเหมือนเป็นห่วง “เจ็บนิดหน่อยแต่พอทนได้ครับ”อีกคนถือจานข้าวผัดหอมกรุ่มมาวางไว้หน้าร่างสูง “ให้พี่ไปซื้อยาไหม” “ไม่ต้องครับ น้ำไม่เจ็บมาแล้ว พี่หมอมากินข้าวผัดน้ำดีกว่า รับรองอร่อยแน่นนอน” “ครับๆ” “อ๊ะ ซี๊ดด มันเจ็บมาก”ตาหวานน้ำตาคลอเมื่อนั่งลงที่เก้าอี้แข็งร่างสูงมองอย่างสงสารอีกคนลำบากเพราะเขาแท้ๆ “มานั้งตักพี่ แล้วกันครับ”อีกคนพยักหน้าก้นงอนนั่งลงที่ตักแกร่ง มือหนาเอื่อมไปหยิบช้อนจนอกแกร่งแนบชิดกับแผ่นหลังขาวจนอีกคนอดไม่ได้ที่จะน่าแดงอย่างเขินๆ “เดี๋ยวน้ำป้อนดีกว่า”เราจัดการอาหารตรงหน้าไม่นานก็หมดลงร่างสูงอาสาเอาจานไปล้าง ร่างขาวเดินไปกอดเอวหนาไว้ซบกับหลังหนา “เมื่อไหร่จะรักน้ำ”เสียงหวานบ่นอู่อี่ “พี่ขอเวลาอีกนิดนะครับ”ถึงจะนานแต่ผมไม่ยอมถอยหรอกนะเดี๋ยวชะนีมาคาบไปกินอีก 1 เดือนผ่านไป ตั้งแต่คืนนั้นก็ผ่านมาเป็นเดือนเรายังเหมือนเดิมผมไม่เคยโดนพี่หมอเอาอีกเลยน้องน้ำอยากมาก!! ตอนนี้ผมนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟาในห้องทำงานในโรงพยาบาลตลอดเดือนที่ผ่านมาผมมาหาพี่หมอทุกวันแรกๆพี่หมอก็ห้ามแต่พอนานๆก็ส่ายหน้าระอาปล่อยให้ผมอยู่ แกร๊ก เสียงเปิดประตูทำให้ผมรับเด้งตัวลุกไปดูเข้าไปกอดเมื่อรู้ว่าคนที่เข้ามาเป็นใคร “พี่หมอวันนี้เหนื่อยไหม”ร่างบางถามเสียงอ้อน “ครับเหนื่อยคนไข้เยอะเป็นพิเศษ” “งันเดี๋ยวน้ำไปเอาน้ำเย็นๆมาให้”ร่างบางผละออกแล้ววิ่งไปเอาน้ำเย็นเทใส่แก้วแล้วยื่นให้ ร่างสูงรับยิ้มอย่างขอบคุณ “พี่หมอน้ำอยากไปเที่ยวอะ”ผมพูดขึ้นพร้อมมองร่างสูงถึงพี่หมอจะไม่ไป แต่ผมไปขอคุณหญิงโสภาเลยยังไงโรงพยาบาลนี้ก็เป็นหนึ่งในธุรกิจบ้านพี่หมอ หน้าหล่อของคุณหมอทำหน้าลำบากใจ “แต่ว่า” “นะๆๆๆๆ”ร่างสูงทนเสียงอ้อนไม่ไหวพยักหนาตอบไปอีกคนยิ้มหน้าบานกอดอีกคนแน่นๆ “เย้ พรุ่งนี้น้ำจะรอนะ”ร่างเล็กจุ๊บแก้มสากแล้ววิ่งออกไปขับรถและกลับบ้าน ห้อง ก๊อกๆๆ “น้ำลูกออกมาหาแม่หน่อย”เสียงคุณหญิงลันดาพูดเรียกลูกชายตัวแสบผมรีบลุกเดินไปเปิดประตูกอดไปที่เอวอวบ “คุณแม่มีอะไรหรอครับ”ร่างเล็กตอบมารดาเสียงหวาน “เห็นพ่อบอกเดินหน้าบานเข้ามาเลย มีเรื่องอะไรดีหรือเปล่า” “พรุ่งนี้น้ำจะไปเที่ยวกับพี่หมอ แม่ให้น้ำไปนะๆๆๆๆ”ร่างเล็กอ้อนเสียงหวาน ส่งสายตาน่ารักให้ ใครจะใจแข็งได้ล่ะแบบนี้ “จ้าๆ”มืออวบลูบหัวน้อยๆ “เย้ งันน้ำไปเก็บของรอดีกว่า” “จ้า อย่าลืมลงไปทานข้าวนะตัวดี” “ครับบบบบ”อีกคนว่าพลางมองมารดาที่เดินไปไกลแล้วหันกลับไปเข้าห้องนอน พรุ่งนี้ไปเที่ยวต้องรีบเก็บของ หว่าน้องน้ำตื่นเต้นมากอยากให้ถึงไวๆจัง ไรท์ไปยืมคอมพี่มา โดนบ่นเป็นชุด T…T แต่เพื่อรีดที่น่ารักยอมค่ะ 55555 ต่อค่ะๆ พรุ่งนี้ลงตอนเช้านะคะ อย่าลืม!! ★ เม้น ★ ไลค์ ★ ให้ดาว ★ กดติดตาม ★ และสุดท้ายขอบคุณค่าาา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more