หานรั่วหลานเดินออกมาจากช่องทางลับที่ถูกสร้างขึ้นให้มีทางเดินลอดผ่านจากใต้ดิน เพื่อที่จะไปโผล่ยังโรงเตี๊ยมที่เป็นอีกหนึ่งกิจการของนาง การทำเช่นนี้ผู้คนจะได้ไม่รู้ถึงตัวตนของหญิงสาว พวกเขาเพียงรับรู้ว่า นางเข้าไปยังโรงเตี๊ยมแห่งนี้และออกมาเมื่อเสร็จกิจธุระ นางเดินขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่ก่อนแล้ว
"กลับตำหนัก"
หลังจากม่านรถม้าเลื่อนปิด หญิงสาวก็นั่งหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่เมื่อรถม้าเคลื่อนไปได้สักพัก ก็ได้หยุดลง เมื่อข้างหน้ามีกลุ่ม เด็กขอทาน กำลังถูกรังแกโดยกลุ่มอันธพาลเจ้าถิ่น เด็กสองคน ซึ่งดูคล้ายกับจะเป็นพี่น้องกัน ต่างกอดกันร้องไห้ ด้วยท่าทีหวาดกลัว อันธพาลสามคน ก็คล้ายกับกำลังมีความสุขที่ได้กลั่นแกล้งผู้ที่ไม่มีทางสู้
หานรั่วหลานเปิดผ้าม่านหน้าต่างรถม้าเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างละเอียด สายตาของนางเปลี่ยนเป็นเย็นชามากขึ้น
"พระชายา…!!!"
ต้าเฟิงเอ่ยเรียกนาง ไม่ต้องพูดสิ่งใดมาก เพียง
