“พี่ธรรม์อยากกินแยมแบบไหนเหรอคะ สตรอว์เบอร์รี่หรือว่ามามาเลดส้ม”
“พี่ชอบแยมส้มจ้ะบัว”
พอเขาบอกอย่างนั้นน้องเมียคนสวยก็รีบหยิบขนมปังพร้อมขวดแยมสีส้มมาตั้งบนโต๊ะ หล่อนทำอย่างคล่องแคล่วพร้อมรอยยิ้ม ธรรม์เห็นแล้วอดนึกไปไม่ได้ว่ามันดูเหมือนเมียกำลังทำอาหารให้ผัวยังไงยังงั้น
“ชอบแยมบาง ๆ หรือเยอะ ๆ คะพี่ธรรม์”
“ไม่เป็นไรหรอกบัว เดี๋ยวพี่ทาแยมเองก็ได้...อ๊ะ!...”
ธรรม์อุทานเพราะเขาหวังดีจะจัดการเองแต่กลายเป็นว่าพอยื่นมือเข้าไปช่วยกลับทำให้แยมส้มเลอะมือน้องเมียไปเสียอย่างนั้น
“พี่ขอโทษบัว...พี่ขอโทษ”
ธรรม์ละล่ำละลักบอกแล้วเผลอจับมือบอบบางนุ่มนิ่มของหล่อนไว้แน่น เขารีบหยิบกระดาษชำระมาเช็ดที่ปลายนิ้วของใบบัวโดยไม่สังเกตว่าใบบัวจ้องมองตอนที่เขากำลังเช็ดคราบแยมบนมือของหล่อนตาไม่กระพริบ
พี่ธรรม์นี่ยิ่งมองใกล้ ๆ ยิ่งหล่อเป็นบ้าเลย...ใบบัวนึกในใจและหล่อนก็ไม่รู้ยความนัยของพี่เขยว่าตอนนั้นเขาเองก็ใ
