EXO Sexy Book

"My parents died when Baekkie and I both turned 11. And then Kai-oppa told us the meaning of the white and red roses that surrounded our parents. He said that red roses symbolizes blood and the white roses means..." Nakita ko ang pagpikit ng kanyang mata habang nilalabas ang puting likido niya sa loob ko. Inilapit ko ang akong bibig sa kanyang tenga para tapusin ang aking kwento. "It means semen." Napadilat ito at napatingin sa akin. Ngumiti ito at hinaplos ang aking mukha. Gusto ko ang kamay niya parang katulad ng kay Kai-oppa. Parehong malaki at malambot. Mainit at mabango. Hinalikan ko iyon. "I love you." Tumango ito at dahan-dahan akong inangat para maalis niya ang kanya sa akin. Nakita ko ang puting likido na tumutulo mula sa akin. Iyon ang kanyang likido - semen na nagbibigay ng kakaibang init sa aking buong katawan. "You love every guy who comforts you." Nginitian ko lang siya at isinandal ang aking ulo sa kanyang dibdib. Naririnig ko ang bilis ng t***k ng kanyang puso. Hmm... Alam kong may nararamdaman siya para sa akin pero hindi siya ang mahal ko. Iba ang mahal ko - si Kai oppa ang mahal ko. "Soo, are you done? Dumating na si Kai hyung. Let's go home. He wants to see you." Ibinuka ko ang aking braso at naghintay na buhatin niya ako. Alam kong hindi niya ako kaya pero gusto ko pa din na buhatin niya ako. Sa sobrang pagod ng akong katawan ay ayaw ko ng tumayo. Lumapit ito sa akin at itinayo ako. Inilabas niya ang kanyang puting panyo at lumuhod sa harap ko para linisin ang mga bakas ni Chanyeol sa akin. "You came too much, Chanyeol. He's gonna get sick again." Pagkatapos niyang punasan ay tumayo na ito at itinaas ang pantalon ko. Inaayos niya iyon at pagkatapos ay hinawakan ang aking kanang kamay. Hinila niya ako paalis as corridor kung saan kami naglaro ni Chanyeol. Lumabas kami sa school at nakita ko agad ang limousine na nag-aabang sa amin. Nakating pumasok ako doon at nakita ko agad si Kai oppa. Agad akong umupo sa kandungan niya at ikinawit ang mga kamay ko sa kanyang leeg. Si Baekhyun ay pumasok na din sa kotse at inabot ang paa ko na nakapatong sa kanyang uupuan. "I missed you, Jongin." Malambing na sabi ko dito. Hinalikan ko pa ito sa labi. Naramdaman ko ang kanyang kamay na pumasok sa loob ng pants ko. Agad ko iyong niluwagan para maipasok niyang tuluyan. Napaungol ako ng ang isang mahabang daliri niya ang pumasok sa akin. Napahiwalay ako sa aming paghahalikan at umungol. Ibinalik ko ang aking kamay sa kanyang mga leeg at tinignan ang kanyang mukha. Walang nagbago sa kanyang itsura. Ganun na ganun pa rin. Kung meron man sigurong nagbago yun ay mas lalo siyang naging gwapo at makisig. "I love you, Jongin." Ngumiti ito at pinagtapat ang aming mga noo. Nakita ko ang ngiting sumilay sa kanyang labi. "I love you, Kyungsoo. Have you been a good boy?" Tumango ako bilang sagot at sinuklian niya iyon ng pagdagdag ng isa pang daliri sa loob ko. Mas bumilis ang kanyang paggalaw at naramdaman ko ang kakaibang sensasyon sa aking tiyan. "Hmm... Still overflowing with fresh semen. Who f****d you?" Tumingin ako kay Baekhyun na nakatingin ng masama kay Jongin. Nginitian ko siya at nakita ko ang lungkot na bumalot sa kaninang galit na mata niya. "I love you, Baekhyun." Sabi ko dito. May iilang luha na tumulo mula sa kanyang mata at nag-iwas ito ng tingin. Humarap muli ako kay Jongin na nakangisi. "Chanyeol. Baekhyun's long-time boyfriend f****d me, Jongin. He has a massive c**k. He f****d me hard and real good." Umismid ito at siniil ulit ako ng halik bago niya inilabas ang kanyang daliri mula sa akin. Inayos niya ang aking upo para nakaharap ang aking likod sa kanya. Nararamdaman ko ang kanya na pumipintig at lumalaki mula sa aking pang-upo. "Very good." Mahal ako ni Jongin. Ako lang daw ang mahal niya pero si Baekhyun lang ang ikinakama niya. ** Gabi na ng magising ako. Nagpalinga-linga ako sa kwarto at napansin na wala si Baekhyun. Nasa kwarto na naman ba siya ni Jongin? Tumayo ako mula sa kama at lumakad palabas ng aming kwarto. Nagdiretso ako as kwarto ni Jongin at nakarinig ako ng mga ungol. Dahan-dahan ko iyong binuksan at nakita ko si Baekhyun na nakaupo sa ibabaw ni Jongin. Magkaharap sila at naghahalikan. Nakita ko kung paano kinain ng katawan ni Baekhyun ang pagkalalaki ni Jongin. May luhang tumulo mula sa aking mga mata. Lumabas ako ng kwarto na hindi iyon sinasara. Mahal ko si Baekhyun dahil kakambal ko siya. Pero galit din ako sa kanya. Ang katawan niya ang gusto ni Jongin. Ang katawan lang niya. Mahal ko si Jongin dahil siya lang ang tanging nakakaintindi sa akin. Pero galit ako dahil pinatay niya ang mga magulang namin. ** Ilang buwan ding natigil si Jongin sa mansyon. Aniya'y wala daw siyang trabaho kaya pansamantala na muna niya kaming sasamahan. Pero kahit na ganun ang sinabi niya pakiramdam ko ay nandun siya para kay Baekhyun. Palagi niyang sinasabi na ako lang ang mahal niya pero kahit kailan hindi niya ako tinignan katulad ng pagtingin niya kay Baekhyun. Walang pagnanasa, walang pangangailangan. Umiiyak ako habang nakakulong sa kwarto. Wala akong gana na pumasok sa academy. Kahit pag-alis sa kama ay wala din akong gana. Kumatok na ang mga katulong at sinabi ko na lang na pagod ako at masama ang pakiramdam. "Soo, hindi ka papasok?" Lumundoy ang kama at naramdaman ko ang marahan na paghaplos ni Baekhyun sa aking balikat. Kinagat ko ang labi ko dahil gusto kong umiyak. Bakit ba mahal na mahal niya ako? Dahil kambal kami? Gusto kong magalit siya at pabayaan ako. Gusto kong hayaan niya ako. "Papasok na ako pero uuwi ako bago magtanghalian. I love you, Soo." Hinalikan niya ang aking ulo at naramdaman ko ang paglabas niya ng kwarto. Tuloy-tuloy na umagos ang aking mga luha. Walang tigil na pagtulo na akala mo'y ulan. Ibinigay ni Baekhyun ang katawan niya kay Jongin para protektahan ako. Sinabi niya sa akin na hindi niya hahayaan na madumihan ako ng mga kamay na pumatay sa aming mga magulang. Na mas okay lang na siya ang magsakripisyo wag lang akong mapunta sa mga kamay ni Jongin. Pero sa panahon na lumipas ay minahal ko siya na higit pa sa isang kapatid. Mahal ko si Baekhyun at ang makita siyang nahihirapan ay masakit para sa akin. Minahal ko din si Jongin. Kahit alam kong siya ang dahilan kung bakit kami naging ulilang lubos. Mahal ko siya kaya ginawa kong miserable ang buhay ng kambal ko. Sinunod ko lahat ng utos niya dahil nag-aasam ako na makapiling siya. Na maging isa kaming dalawa. Pero hindi iyon nangyari. At maaring hindi na mangyari. Dahil kahit anong sabi niya na ako lang ang mahal niya ay alam kong mas mahal na niya si Baekhyun. Alam ko din na mahal na siya ni Baekhyun. Sinungaling sila. Bumangon ako at naglakad papunta sa banyo. Tinignan ko ang repleksyon ko mula sa salamin. Puno ng selos. Puno ng galit. Lumabas ako ng banyo at nagdiretso sa drawer. Inilabas ko ang makintab na bagay at bumalik sa kama. Sinimulan kong hiwain ang aking kamay. Lumabas dito ang dugo. Ginawa ko iyon ng paulit-ulit sa magkabilang kamay hanggang sa maramdaman ko na sakit. Napapikit ako at tumulong muli ang aking mga luha kasabay ng mga dugo na galing sa sugat na gawa ko. Narinig ko ang pagbukas ng pinto at idinilat ko ang aking mga mata. Nakita ko si Baekhyun na gulat na gulat. Humahangos na nilapitan ako nito at inagaw ang hawak kong blade. Itinapon niya iyon at hinawakan ang dalawa kong kamay. May mga luhang bumabagsak galing sa kanyang mga mata. "Oh my, God!" Patuloy ang kanyang pag-iyak habang hinaplos ang aking kamay at pilit na pinipigil ang mga dugo mula sa paglabas. "You're bleeding. What happened, Soo?" Tinitigan ko ang kanyang mga mata. Puno ng takot, ng pangamba. Nanginginig pa ang kanyang mga kamay. Napangiti ako. "You happened." Napanganga ito at nabitiwan niya ang aking kamay. Ginamit ko ang pagkakataon na iyon para umalis sa kama. Nagdiretso ako sa cabinet ko at binuksan iyon. Kinuha ko mula room ang bagay na iniingatan ko. Ang bagay na naging dahilan kung bakit nakasama ko si Jongin. "Soo..." Humarap ako sa kanya at niyakap ko ang kulay silver na bagay. Ngumiti ako habang may luhang tumutulo ang aking mga luha. "Why are you doing this, Soo?" Itinapat ko ang bagay na iyon sa aking ulo. "Because I hate you. I hate you much. And I will take away your happiness. The only thing that's keeping you alive." Ang huling bagay na nakita ko ay mukha niya na punong-puno ng luha. ** "Aah~" Ipinasok niya ang mahabang pagkalalaki niya habang hawak-hawak niya ako sa baywang. Patuloy ang paggalaw ko sa kanyang ibabaw. "He's now gone and it's because of you. If you didn't steal me from him then he wouldn't take his life. You have to pay for it." Pumikit ako at hinayaan ang mga luha na walang tigil sa pagtulo. Tama siya, dapat kong pagbayaran ang pagkawala ng kakambal ko. Panghabambuhay kong pagbabayaran iyon sa piling ng taong kumuha ng lahat sa amin. The end.