When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
SOPHIE’S POV Magaan ang pakiramdam ko na gumising ngayong araw kahit alam ko na hindi pa rin ako papasok ng school. Next week o kaya ay sa susunod pang linggo. Sinabi rin nil ana baka hindi na talaga ako makabalik ng school. Depende talaga sa sitwasyon kaya naman ayaw ko na munang umasa. Siguro naman na ngayong wala ako sa school ay baka maka-isip naman si Mark na mag-aral nang mabuti para kapag nagkita kami balang-araw ay parehas kaming successful bunga ng sarili naming hirap at hindi yaman ng mga magulang namin. At dahil kay Mark parang nagkaroon kami ng gap ni Shadows, kahit na sabihin na nandyan lang siya lagi. Ang mahalaga ay buhay pa ako at dahil iyon kay Shadow. Kung hindi niya ako nailigtas ay patay na ako. Wala ng Sophie Paige. Baka umuiyak na ang mga magulang ko. Nagpasa