“คุณรบจะทำอะไร!” แก้วกานดาสะดุ้งตื่นเมื่อถูกอุ้มขึ้นจากเตียง
“อยู่เฉยๆเถอะน่า” นักรบปรามเสียงเข้ม เขาพาแก้วกานดาเข้าไปในห้องน้ำ แล้ววางร่างเธอลงในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่มีน้ำอุ่นอยู่เกือบเต็ม หญิงสาวขยับตัวแล้วเลือกที่จะก้มหน้า เธอเหนื่อยเกินกว่าจะสู้กับเขาแล้ว แต่เธอก็ต้องสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อนักรบพาตัวเองเข้ามาอยู่ในอ่างอาบน้ำกับเธอ
“พอเถอะคุณรบ อย่าทำร้ายฝ้ายอีกเลย” แก้วกานดาสบตาเขาอย่างอ้อนวอน
“ฝ้ายไม่มีสิทธิ์ร้องขออะไรจากผม” ร่างใหญ่ยกเธอขึ้นให้นั่งบนตักของตัวเอง เขานั่งพิงขอบอ่าง แล้วรั้งแผ่นหลังเนียนให้เอนซบไปกับอกกว้าง มือหนาลูบไล้ทั่วร่างเนียน จุดที่บอบช้ำถูกสัมผัสอย่างแผ่วเบา แก้วกานดาสะดุ้งตัวแล้วนิ่วหน้า
“เจ็บมากไหม” น้ำเสียงนุ่มทุ้ม ทำให้คนถูกถามอุ่นวาบขึ้นมาในหัวใจ แก้วกานดาพยักหน้าเล็กน้อย
“ต่อไปฝ้ายจะต้องมาพักที่นี่”
คนได้ยินคำสั่งขยับตัว หันกลับไปสบตาคมเข้ม “ไม่ได้นะคะ”
