My Teacher is Mine

5

Airah POV

My eyes widen and my mouth gape na kinuha nitong pagkakataon upang ipasok ang dila nito sa bibig ko upang galugudin ang buong bibig ko.

Ramdam na ramdam ko ang bawat galaw ng labi nito at ang bawat sipsip na ginagawa nito nakakalunod at nakakapang-init.

He even suck my tongue.

And trying to play with it naeenganyo rin ako na sundan ang galaw nito pero di ko magawa para akong bloke ng yelo na at ito ang mainit na apoy na dahan-dahan akong inuubos.

Inuubos ang natitirang katinuan na meron ako.

What is this bakit tila huminto ang oras? Why do I feel lightheaded? Why do I feel dizzy?

Tila kusang nagkaroon ng kontrol ang mga mata ko at pumikit ang mga iyon at para akong statwa na pinakiramdam at ninanamnam ang nangyayari. I also felt so warm when this heated thing roam on my body hinahayaan ko lang iyon dahil kinakalma nito ang gulo sa kalooban ko.

I also felt hard thing na tila baril na nakatutok sa may tiyan ko na isang galaw ko lang o isang mali lang ay patay ako.

Pero nagising ako nang marinig ko ang isang ingay at parang may sumampal sakin upang magising at nang imulat ko ang mga mata ko muli ay bumunggad sa'kin ang mga mata nitong nakatingin sa'kin ng nakakaloko kaya nakaramdam ako ng galit kaya inipon ko ang lakas ko saka ko ito tinulak ng malakas.

And he stumble two steps at natatawa pa ito.

"Hmmm sweet and innocent. Hindi ko akalain na ang ma-experience na babaeng sinasabing mahilig sa matured ay ni hindi marunong humalik." Mapang-uyam nitong sambit habang ako ay umuusok na ata ang ilong na tila isang dragon na ilang segundo na lang ang hinihintay bago magbuga ng apoy.

"How dare you! And for your information! I didn't kiss you back kasi nandidiri ako and you are not a good kisser na need ng response galing sa'kin." Hinihingal ako at inilagay ko ang palad ko sa labi ko at pinilit na linisin iyon s**t ano ba ang naisip ko at hinayaan ko ito? Ni hindi ko ito naitulak ng mabilis.

"Huwag mo na pilitin linisin ang labi mo because you already swallow some of my saliva. 'Di mo naman ata malilinis pati ang nasa loob mo 'di ba? Saka kung hindi mo talaga nagustuhan ang halik ko ay bakit pumipikit ka na tila ninanamnam ang halik, pagsipsip at paglasa ko sa dila at loob ng bibig mo?" Mabubuwal at mahihimatay ata ako sa nakita ko he was holding his phone with our picture 'di lang basta bastang picture kundi ang picture na naghahalikan kami.

Hindi..

"W-Why? f**k burahin mo 'yan!" Tatakbuhin ko sana ito pero tinaas nito ang isang libreng kamay nito. Sinasabi sakin na huwag akong gumalaw.

At dahil sa takot na baka may gawin ito ulit ay sinunod ko ito pero kuyom ang mga kamao ko dahil sa galit.

"Ganiyan nga sumunod ka Miss Airah, hmm now where are we? Ahh I offer you to be my teacher pero tinanggihan mo kasi sabi mo aalis ka na lang iniisip na makakahanap ka lang ng ibang trabaho pero paano 'yan? Paano kung ipakita ko ito sa lahat ano kaya iisipin nila na you are having an affair with me, a teacher and a student hmm.. ano kaya ang mangyayari?" Oh s**t!

Now I am doomed

Gusto kong maiyak dahil ang tanga ko naging marupok kasi ako. Ni hindi ko man lang inisip na gagawin lang yon nito para may mapanghawakan.

I hate him! pinaglalaruan niya lang ako! I am teacher pero una palang nasira ko ang isa sa mga dapat hindi ko gagawin.

"Now what will you choose? Tik tok tik tok your 30 seconds to decide start now and I'm listening teacher Airah. So make sure to make me happy 'di mo magugustuhan ang maaari kong gawin."

Ayaw ko man pero sa huli natalo ako sa unang larong ginawa nito because I am tricked by him.

Pero ngayon lang ito babawi ako I swear hindi ko hahayaan na sisirain nito ang pangalang pinilit kong buoin na malinis.

"Fine you win." I said through gritted teeth.

"I accept your offer I'll be your teacher Mr. Zapanta."

"Hey b***h I don't want you here. Go back to where you came from." Nagising ako mula sa nakaraang bumalik sa isip ko at kasabay non ay naramdaman ko

Ang luhang bumagsak mula sa mga mata ko and something is gripping my heart so hard.

"Don't mind her, makakasama na natin siya simula ngayon anak and she is your new yaya." Wait! What?

Tiningnan ko ang lalaki making sure na 'di ito nagbibiro.

Mas mahirap ito he is going to torture me with more emotional pain.

Kumuyom ang mga kamay ko because kahit may gustong gawin ang mga iyon na kahit nangangati iyon gawin ang isang bagay ay 'di nito iyon magawa my heart scream something pero utak ko ang mas may kontrol.

Isa pa hiyang-hiya ako wala akong maiharap na mukha.

"I don't need her I have manang." Again tears flow from my eyes, kaya napayuko ako para hindi nila makita ang sobrang sakit na nadadama ko.

Tila sampal iyon her words are knife cutting me and making me bleed sinasabi nito na hindi talaga ako nito kailangan na kahit minsan hindi nito ang kakailangan.

"And I don't want her putting her claws on you. She's just like other girls. USERS at MANG-IIWAN so dad make her leave!" Dagdag nito at sa bawat salita ay parang mas lumulubog na ako hindi ko mapigilan na tanongin ang sarili ko is this really her? The child I once fell deeply in love? I never saw her grow into a beautiful girl and now, I can never see her cute smile only those pure hatred is written all over her eyes. Ang mga matang tumatak sa aking alala, the eyes I always dreamed to see again.

Pero, ngayon hindi ko alam kung ano ang dapat mararamdaman saya dahil nakita ko ito muli o lungkot dahil tama ang inaasahan kong emosyon na makikita kapag nagkaroon ng pagkakataon na magtagpo muli ang aming mga landas.

At tila na estatwa ako. Hindi ko magawang tumayo na kahit gustong gusto ko takbuhin ang pagitan namin at yakapin ito ay di ko magawa kasi alam kong hindi ako nito makikilala, at alam kong itutulak lang ako nito palayo lalo na't galit lang ang nakikita ko sa mga mata nito.

Lalong mas dumaloy ang luha ko, sinusubukan na alisin ang sakit o isama ang lungkot sa bawat pagdaloy nito pero bakit ganon mas sumasakit ang dibdib ko? Bakit sobrang nangungulila ako? Bakit ganito ka sakit? 'Di ba dapat maging masaya ako? Kasi nagawa ko ang gusto ko, nagawa kong iwan ang responsibilidad. Pero ang sakit sobra just seeing her stand in front me na hindi ko man lang mayakap ni hindi ko man lang mahawakan.

Her hair her eyes her face I want to paint every details inside my mind nakakatuwa na sa ilang taon na pangungulila ay makakaharap ko ito muli, a strong girl and well cared. At okay na ako doon masaya na ako na makitang nasa maayos at naaalagaan ito ng maaayos.

Pero I still felt the pain parang hinihiwa ako nito. Hinihiwa at binubudburan ng asido ang bawat sugat.

"No baby she needs to pay something kaya pagpasensyahan mo na lang presensya niya you can do whatever you want to her. Ask her anything you like." Napapikit ako. trying to calm myself. f**k him! Kulang na lang sabihin nito sa bata na pahirapan ako!

Mukhang hindI ako magkakanda kuba sa trabaho kundi iiyak ako sa parusang ganito. Iiyak at mangungulila lagi. Nasa malapit ito pero parang hirap abutin.

"Tsk hey b***h! Look at me." Napalunok ako pasekretong pinunasan ko ang aking mga luha at tinatagan ang sarili ko bago hinarap ang bata na kung saan nakahalukipkip pala sa harap ko watching me and examining me.

Tapos tumaas ang kilay nito nang makita na tanging kumot lang ang nakatakip sa hubad kong katawan at saka umirap ito.

"Dad, You only know how to undress woman but you can't even dress them appropriately. Give her a shirt at least." Gusto ko mang pumalakpak sa kung gaano katalino ang bata, a six years old girl but she is so confident and smart. Pero nalulungkot ako I have missed many things every important event ay hindi ko man lang nakita.

I saw him rolled his eyes,

at narinig ko ang pagtunog ng ring tone ng isang cellphone at nakita ko ang pagsuklay ni Zeen sa buhok nito dahil sa inis at binunot ang cellphone nito mula sa bulsa ng suot nitong jeans.

"Wait I'll just be back I'll just take this call." Walang ganang pahayag nito.

"Just go." Simpleng pahayag ng bata at kasabay non ay naramdaman ko ang pagtama ng tela sa may braso ko.

At nakita ko ang isang t-shirt specifically isa sa mga t-shirt ni Zeen.

"Use that. " Malamig na pahayag ni Zeen at napalunok ako na makita kong hinubad talaga nito ang pang-itaas nito upang ipagamit sa'kin.

Bwesit 'di man lang kayang magprovide ng malinis na t-shirt 'yung hindi gamit.

Tama ang bata marunong lang ito magtanggal ng damit! Argghh pero I have no choice kaya sinuot ko agad a t-shirt. Kaysa naman wala sa ngayon pwede na ito.

Umismid si Zeen at tuluyan ng umalis at iniwan ako at ang...

"Hey." Nanuyot ang lalamunan ng marinig ko ito magsalita.

"What's your name?" Napakurap ako at tiningnan ang bata sa harap ko she's is just looking at me with curiosity. Wala na ang galit and it made me smile.

Her innocence is now in full display. At kung 'di ko lang pinipigilan ang sarili ko ay baka nahalikan ko na ang matambok nitong pisnge.

"Hey I'm asking!" Demanding na ito kaya muntik na akong matawa na maiyak she was perfect in my eyes a treasure... a beauty.

"I-I'm a--Jane. H-ow about you?" Natigilan pa ito sandali na parang nag-iisip kung sasabihin ba o hindi.

"Hmm Aimee Jein but I won't let you call me my name call me p-princess." Kumunot ang noo ko sa sinabi nito pero napangiti din sa huli hindi lang dahil sa ang cute nito while she had a nervous and eager expression on her face. Kundi dahil Ang tagal kong pinagarap na matawag ito ng gano n and this is my chance ang maramdaman ito ang maipadama ko kahit papaano rito ang pagmamahal na meron ako rito.

"O-okay p-princess." Hindi ko talaga mapigilan ang hindi mautal dahil my voice crack because I wanted to cry, dahil sa nilalabanan ko iyon ay eto ang resulta.

"Ano ba utang mo sa dad ko? Money?" Napaiwas ako ng tingin mula sa mga mausisang mga mata nito.

Paano ko ba ipapaliwanag dito ang tunay na sitwasyon? Paano ko sa sasabihin?

"Answer me Miss Jne?" She said again kaya bumuntong-hininga ako.

"Yes i-it's money. "

"Okay, so ngayon ang masasabi ko lang na 'di mo pwede landiin pa lalo ang dad ko! I always like cheese cakes kaya k-kung marunong kang gumawa no'n good and isa pang rules ay di ka pwede umalis sa tabi ko kahit pa utusan ka ni dad. You should only listen to me." Napangiti ako we have the same favorite.

And s**t mukhang mas okay pa yung rule nito kasi sa wakas may rason na ako na hindi mapadikit sa lalakeng 'yon I can be free from him.

"Don't worry princess I know how to bake cheese cakes and I promise I won't broke the rules." Tumango ito at natahimik sandali na parang nag-iisip na kinakabahan.

"Now that I have gave you my rules. Let seal that." Hindi pa man ako sumang-ayon ay naramdaman ko agad ang pagayakap nito sa'kin.

Her warmth and small body is close to mine ang sarap sa pakiramdam parang sasabog ang puso ko sa saya.

Ang kaninang pagpipigil ay nakuha ko rin. Ang yakap na noon ko pa pinapangarap.

And If only I can be with her.

Kung naging malakas lang sana ako.

Kung nakaya kong panindigan.

Kung sana 'di ko ito iniwan.

Pwede ko sanang masaksihan ang mga masasayang araw nito. And I could be part of them, part of her happiness part of her life. Pero kusa kong binitiwan tong anghel binitiwan ko siya sa pag-aakalang yun ang makakabuti na 'yung ang dapat because I don't deserve her.

Pero ang sakit lang, na ngayong magkasama kami ay makokontento na lang ako sa ganito na kahit 'di ako nito kilala ay ipaparamdam ko dito ang pagmamahal ko kahit sa huli at kung aalis ako muli babaonin ko ang alaala na nabuo namin dito.

'I'm sorry. I'm sorry my princess kung ganito ako. Kung ang hina ni mama sorry rin kung 'di si mama nagstay para alagaan at mahalin ka pero mahal kita anak. I have love you from afar I kept on longing for you pero kahit masakit kahit alam kong kasusuklaman mo ako ay pinili ko ang ganitong sitwasyon alam ko kasing mas maaalagaan ka ng papa mo. Mas magagawa ka niyang mahalin. Samatalang si mama ay sirang-sira hindi ako karapatdapat na maging ina. I'm sorry my princess I will always dreamed that one day. I could kiss you too. I could tell you how much I love you how much mama misses you. Pero anak mahirap lang pagod na rin si mama. At ayokong madamay ka pa okay na na si mama lang ang maghirap huwag lang ikaw anak. I love you so much princess....so much that it hurt me inside watching you and holding you close to me without even uttering the words I longed to say.'

Napaluha ako at mas hinigpitan ang yakap ko sa anak ko..

Anak ko na iniwan ko.

Anak na 'di ako nakilala.

Dugo't laman ko ito pero isa akong masamang ina.

And my mistakes and my weakness will hunt me until I die.

"H-Hey! Tama na nasasaktan ako dahil sa higpit mong yumakap." Tinulak ako nito and tila nagulat ito. At nakita ko ang pag-angat ng kamay nito at hinaplos ang mukha ko. Seryoso ang mukha nito.

Making my heart clench Oh my baby.

"Your crying don't cry, maybe you miss someone, manang said na kapag daw umiyak ang isang tao habang niyayakap siya it either she's happy kasi niyakap siya ng mahal niya, sad for something at need ng karamay o nangungulila ito sa isang bagay o tao kaya she seek love or she can't even control her feeelings when someone hug or show her some care and love. So alin doon ang nararamdaman mo Miss Jane?" Nakatingin ito sa mga mata ko staring at me at natakot ako sa kilos na iyon kaya umiwas ako ng tingin her eyes is like reading me.

Sa edad nito she's an observant too kaya ayokong mabasa ako nito ayokong gumulo pa ang isip nito o buhay nito. Alam kong masaya na ito kasama ang ama nito na hindi na ako kailangan.

And I know after paying my debts iiwan ko na naman ito, iiwan ko na naman ang prinsesa ko.

I'm sorry..

I'm so sorry...

"Second, sadyang naiisip ko lang ang problema ko sa papa mo kaya umiiyak ako."

But the truth is it is all of the above.

I'm happy that I felt her warmth,

I'm sad thinking this will soon end and this is just a punishment.

And I'm deeply longing for someone. Sa taong nasa harap ko lang pero 'di ko man lang magawang ipagmalaki at sabihing ito'y nanggaling sa'kin.