O Hastaneye üçüncü günde doğmak üzereyken Ali Esat Ada'nın uyanacağından umutluydu bugün. Uyanmaması için hiç bir sebep yoktu, her şey yolunda ilerliyordu Ada için. Elinde kahvesi ile Ada'nın odasına ilerledi ve odanın önüne gelince kapının kulbuna elini koyup kulbu indirdi. Kapıyı açıp içeriye girdiğinde gördüğü boş yatak ile panik tüm bedenini sarmıştı. Elinde ki kahve bardağını yere attı ve odadan çıktı hızlı adımlarla. İlk gördüğü hemşireyi durdurdu. "312 numaralı oda da bulunan bir hastayı başka bir odaya mı aldınız?" Dedi Ali Esat böyle olmasını umarak.
"Hayır efendim. Eşi yarım saat önce çıkardı hanımefendiyi," dedi Hemşire ve anda Ali Esat dudakları arasından bir küfür kaçtı. "Geberteceğim bu sefer seni Oktay! Seni bu sefer öldüreceğim!" kendi kendine konuşan Ali Esat'ın sesi git
