แพรลายมังกร (เจฟ+แพรวา nc20+)

ตอนที่ 1 แรกเจอ

ตับ ตับ ตับ! เสียงเนื้อกระทบของคนสองคนดังก้องอยู่ทั่วห้องพักส่วนตัว ที่อยู่บนตึกอาบ อบ นวด ระดับ VVIP ตามมาด้วยเสียงครางกระเส่าของหญิงสาวที่กำลังถูกกระแทกกระทั้นจากชายผู้เป็นเจ้าของกิจการแห่งนี้

เจซซิน หรือ เจฟ คือเจ้าของกิจการ อาบ อบ นวด สุดหรู ที่มีพนักงานในเครือกว่าร้อยชีวิต และเป็นหนึ่งในสามของผู้ก่อตั้ง ดราก้อน กรุ๊ป ชายหนุ่มที่มีเชื้อสายแขกนิดหน่อย ทำให้หน้าตาเขาดูหล่อคม ผิวเข้มยิ่งส่งให้เขาดูน่าค้นหา ความสูงเกิน 185 ยิ่งมองยิ่งดูสง่า

"อ๊า คุณเจฟขา แรง ๆ เลยค่ะ แอปเปิ้ลเสียวจังเลยค่ะ"

เสียงเย้ายวนจากคนใต้ร่างทำให้เขาส่งแรงกระแทกเข้าไปตามคำขอ เธอคือหนึ่งในพนักงานของเขา เขามักจะใช้พวกเธอแก้ขัดเวลาที่ต้องการเรื่องอย่างว่า จะทำไงได้ ในเมื่อเขาไม่มีคนรัก จะไปหาเอาข้างนอกก็กลัวจะไม่ปลอดภัย กินข้างในน่ะดีที่สุด อย่างน้อย ๆ พวกเธอก็ตรวจโรคทุกเดือนอยู่แล้ว

ตื้ด ตื้ด ตื้ด! เสียงสมาร์ทโฟนรุ่นล่าสุดดังขึ้นในขณะที่เขากำลังทำกิจกรรมเสียวอยู่บนเตียง เขาต้องกดรับอย่างเสียไม่ได้เพราะปลายสายคือเบอร์ของไอ้บอส ลูกน้องคนสนิทของชานนท์เพื่อนของเขาที่เปิดคาสิโนอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก

"มีอะไรไอ้บอส ขัดจังหวะชิบหาย"

เขากรอกเสียงไปตามสาย ในขณะที่เอวสอบยังขยับรัวเร็วใส่หญิงสาวตรงหน้าไม่ยั้ง

"นายบอกให้คุณเจฟเข้ามาที่คาสิโนตอนนี้ครับ นายมีของใหม่มาเสนอ"

เมื่อแจ้งธุระเสร็จคนโทรมาก็วางสายทันที

เมื่อเห็นว่ามีธุระสำคัญ เขาก็เร่งเครื่องใส่ช่องทางสวาท อึดใจน้ำกามขาวขุ่นก็หลั่งไหลเข้ามาในเครื่องกั้น เจซซินรีบถอนแก่นกายออกทันที หยิบผ้าขนหนูเพื่อจะเข้าไปชำระร่างกาย แล้วยื่นเงินปึกหนึ่งเป็นค่าตัวของสาวสวยที่เพิ่งทำกิจกรรมเสร็จ

////////////

เจฟ part

กำลังได้อารมณ์ ไอ้ชานน์ก็ขัดจังหวะ นี่ถ้าของใหม่ที่ว่าไม่เจ๋งพอผมจะด่ามันสักสามวันสามคืน

"ไอ้ติน ออกรถไปตึกไอ้ชานนท์"

ผมสั่งลูกน้องคนสนิทให้มันเอารถมารับหน้าตึก ความเร็วของรถเก๋งสีดำคันใหญ่เร็วได้ดั่งใจ ไม่ถึง 10 นาทีก็มาจอดอยู่หน้าคาสิโนครบวงจร ผมรีบก้าวขายาว ๆ เพื่อจะขึ้นไปคุยธุระที่ชั้นสี่ทันที

"ไหนของใหม่ที่มึงจะเสนอ"

ผมเอ่ยถามมันทันที่ที่เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของไอ้ชานนท์ มันไม่ตอบแต่พยักหน้าให้หันไปมองอีกทาง ผมเบนสายตาไปตามทางเดียวกับมัน เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในชุด ม.ปลายโรงเรียนชื่อดัง นั่งอยู่ข้าง ๆ ชายวัยประมาณ 40 ปี ไม่ต้องบอกผมก็พอจะเดาได้ว่าเธอโดนเอามาขัดดอก ผมเรียกเธอให้เข้ามาใกล้ ๆ เพื่อจะได้พิจารณาแบบถี่ถ้วน เด็กคนนี้ตัวเล็กมาก สูงเท่าหน้าอกของผมเอง ไม่รู้ถึง 160 เซนติเมตรรึเปล่า แต่เธอหน้าตาดีทีเดียว ผิวขาวยังกับหิมะตามประสาคนมีเชื้อสายจีน ตาชั้นเดียวแต่กลมโตเป็นประกาย ปากนิดจมูกหน่อย มันดึงดูดให้ผมมองเธอได้อย่างไม่เบื่อเลยล่ะ

"เท่าไหร่วะ"

ผมถามราคาที่จะต้องจ่ายกับมัน

"สามล้าน"

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาซื้อผู้หญิงที่เอาตัวมาขัดดอกกับมัน แต่รายนี้เด็กสุดและราคาแพงที่สุดเท่าที่เคยซื้อมา จากรูปร่างหน้าตาและอายุ พวกเสี่ยมีเงินทั้งหลายน่าจะทุ่มได้ไม่อั้น ผมรับประกันได้เลยไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ผมก็ได้ทุนคืนแน่นอน

เมื่อคุยธุระเสร็จผมก็พาตัวเธอออกมาด้วยทันที เพราะยังมีงานที่ต้องสะสางที่ร้านต่ออีก ระหว่างนั่งมาในรถ เด็กสาวที่นั่งข้าง ๆ ผมก็เอาแต่เงียบไม่พูดอะไร จนผมต้องทำการสัมภาษณ์สักหน่อย

"ชื่ออะไร"

"ชื่อแพรวาค่ะ"

ถามคำตอบคำ แถมก้มหน้านิ่งตลอดทาง

"อายุเท่าไหร่น่ะเรา"

"อายุ 17 ปีค่ะ"

"เรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว"

ที่ถามแบบนี้เพราะเห็นเธอใส่ชุดนักเรียนนั่นแหละ

"กำลังจะจบ ม.หก ค่ะ วันนี้สอบวันสุดท้ายแล้ว"

ไอ้พ่อตัวดีของเธอพาลูกสาวมาขายในวันสอบเลยเหรอวะเนี่ย

"ที่มานี่โดนบังคับรึเปล่า"

"เปล่าค่ะ"

"งั้นแสดงว่าเต็มใจ"

"ก็เปล่าเหมือนกันค่ะ"

เด็กสาวก้มหน้าตอบผม มือเล็ก ๆ ของเธอจับชายกระโปรงไว้แน่น

"ไม่ได้โดนบังคับ แต่ก็ไม่เต็มใจ มันคือยังไง"

ผมถามย้อนไปอีกครั้ง เพราะยังสงสัยในคำตอบของเธอ

"ก็ถ้าหนูไม่มา เพื่อนของคุณที่เป็นเจ้าของคาสิโนก็จะฆ่าพ่อหนูทิ้งนี่"

คำตอบของเธอทำเอาผมคิดตาม ก็จริงอยู่ที่ไอ้ชานนท์มันไม่ได้โหดเหมือนไอ้เดวิด แต่มันก็ไม่ได้ใจดีอ่อนโยนเหมือนผม รายนั้นน่ะบทจะบ้าใครก็ห้ามไม่อยู่ อ้อ! ยกเว้นน้องลิตาเมียมัน ขอแค่ลิตาเอ่ยปาก มังกรตัวโตแบบมันก็จะกลายเป็นงูเขียวตัวน้อยทันที ถามไปมารถก็มาจอดที่ร้านพอดี ผมพาเธอเดินเข้ามาข้างในตึกด้วยกัน

"นั่งอยู่นี่นะ ฉันจะไปทำงานก่อน แล้วจะมาคุยด้วยว่าจะเอายังไง"

เด็กสาวได้แต่พยักหน้าตอบรับ แล้วนั่งลงที่โซฟาใกล้ ๆ เคาเตอร์

//////////////

แพรวา part

ผู้ชายที่พึ่งซื้อฉันมาเขาให้นั่งรออยู่ตรงเคาเตอร์ ตรงส่วนนี้มีผู้หญิงสวย ๆ หลายคนที่กำลังทำการต้อนรับลูกค้าอยู่ ถึงฉันจะยังเด็กแต่ฉันก็รู้ว่า อาบ อบ นวด หมายถึงอะไร ฉันยอมขายตัวเองอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะไม่อยากให้พ่อถูกฆ่า นี่คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันจะตอบแทนบุพการี เพราะมันคงมากเกินพอแล้วจริง ๆ

ระหว่างที่นั่งรอผู้ชายคนเมื่อกี้ที่น่าจะเป็นเจ้าของที่นี่ จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงวัยกลางคน น่าจะอายุพอ ๆ กับพ่อของฉันละมั้งเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เข้ามาหา

"บอสพึ่งพามาใหม่เหรอจ๊ะแม่หนู"

บอส เธอคงจะหมายถึงผู้ชายคนเมื่อกี้ ฉันเลยพยักหน้าตอบว่าใช่

"ยังเด็กอยู่เลย รับรองได้ราคาดีแน่ ๆ มา ๆ เจ้พิงค์จะพาไปแปลงโฉมเริ่มทำงาน"

ยังไม่ทันตอบอะไร คนที่เรียกตัวเองว่าเจ้พิงค์ก็ดึงมือฉันให้ลุกขึ้นเดินตามไปที่ห้องแต่งตัว เธอให้ฉันอาบน้ำชำระร่างกาย เสร็จแล้วก็เริ่มแต่งหน้าทำผมให้ แล้วยื่นชุดเกาะอกสีแดงแป๊ดให้ฉันใส่

"สวย สวยมาก"

เจ้พิงค์พูดพลางชื่นชมในฝีมือการแปลงโฉมของตัวเอง แล้วก็ให้ฉันเดินตามมาที่ตรงเคาเตอร์เมื่อกี้ ชุดเกาะอกแสนสั้นกับรองเท้าส้นสูงนี่ทำให้ฉันเดินไม่ถนัดสักนิด พอถึงตอนนี้หัวใจของฉันก็เหมือนจะเจ็บจี๊ดขึ้นมา นี่ฉันจะต้องขายตัวจริง ๆ เหรอ ถึงจะเตรียมใจมาบ้างแล้ว แต่พอเจอสถานการณ์แบบนี้ก็ทำเอาน้ำตามันจะไหลออกมาให้ได้ ได้แต่นึกสมเพชกับชะตาชีวิตของตัวเองจริง ๆ

///////////

บางครั้ง เวรกรรมก็มาในรูปแบบของบุพการี

หมายเหตุ ชานนท์+ลิตา อยู่ในเรื่อง ผู้หญิงของมังกร นะคะ