"คุณกำลังเข้าใจผิดนะ" หน้าสวยน้ำตาไหลที่สามีไม่ยอมฟังที่หล่อนพูดเลย
"ผมเข้าใจถูกแล้วเหมย เรื่องหย่าผมจะจัดการให้เร็วที่สุด" เสียงเย็นชาพูดกับภรรยาอย่างไม่มองหน้า
"คุณตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ย เหมยอยากให้คุณลองฟังก่อน เหมยไม่ได้คิดอะไรกับเขา" เหมยลี่มองแผ่นหลังสามีอย่างพร่ามัวไปด้วยน้ำตา ตอนไม่รักอยู่ด้วยกันว่าทรมานแล้ว แต่ไม่คิดว่าพอรักขึ้นมาจริงๆ จะทรมานยิ่งกว่าหลายพันเท่า
"พอเถอะ อย่าหลอกอะไรผมอีกเลย ลาก่อน" ร่างใหญ่เดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่ยอมหันมามองหน้าคนที่ตนนั้นรัก
"ฮึก นี่เหรอที่คุณบอกว่าจะทำให้เหมยเชื่อใจ " ร่างเพียวทรุดลงที่ข้างเตียงนอน ปล่อยให้น้ำตาไหลรินไปจนมันเหือดแห้งเอง
2 ปีผ่านไป
เหมยลี่หย่าขาดจากเฉินฟงแล้วย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังใหม่ หล่อนมีมรดกจากอาม่าและได้สินสมรสจากเฉินฟงมาพอสมควรทำให้ชีวิตของหล่อนหลังจากหย่าขาดก็ไม่ได้ลำบากอะไรนัก กลับกันหล่อนถือว่าอยู่อย่างสุขสบายเสียด
