"ขอโทษไปก็เท่านั้นคุณย่ำยีเหมยสำเร็จแล้วนี่ จะมาสนใจว่าเหมยจะรักใครไปทำไม"
"เหมยคุณคือคนที่สำคัญที่สุดของผม" น้ำเสียงเข้มถูกปรับให้อ่อนโยนที่สุดเท่าที่เจ้าพ่อเฉินฟงคนนี้จะทำได้
"สำคัญเหรอ เหอะ ฉันไม่อยากจะเชื่อคำพูดคุณหรอกนะเฉินฟง คุณพูดแบบนี้กับทุกคนที่นอนด้วยสินะ ถึงได้มีเมียไปทั่ว " เหมยลี่กระชับผ้าห่มคลุมกายให้แน่นมากขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงขยับตัวของสามีทางด้วยหลัง ผู้ชายเวลาอยากได้ก็พูดแบบนี้แหละคนมักมากแบบเฉินฟงนะเหรอจะมาสนใจใยดีเธอ อยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง
"พูดแบบนี้ คุณหึงผมเหรอเหมย" เขาอมยิ้มพร้อมกับแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มแล้วสวมกอดร่างเพียวของภรรยาเอาไว้จากด้านหลัง
"อย่ามาหลงตัวเองนะ เหมยไม่รู้จะพูดกับคุณยังไงจริงๆ เหมยอยู่กับคุณมาได้ยังไงตั้งนานนะ" หล่อนว่าสามีแล้วหันมาพึมพำกับตัวเอง
"และคุณต้องอยู่กับผมตลอดไป นอนเถอะคุณเหนื่อยมามากแล้ว ถ้าไม่ง่วงจะทำต่อก็ได้นะผมไหว" เฉินฟงตัดบท
